پرتفوی چیست؟
سبد سهام یا پرتفوی، یکی از مفاهیم و اصطلاحات مهم در بازار بورس است. پرتفوی بورسی از دارایی سهام، اوراق مشارکت، سهام بازار پایه، صندوقهای سرمایهگذاری و … تشکیل میشود. هنگامی که از طریق سامانه معاملات آنلاین کارگزاری‌ها سهام خرید کنیم، سبد سهام به صورت خودکار تشکیل میشود. فعالان و متخصصان بازار بورس بر اساس تجربه و استراتژیهای معاملاتی مختلف، پیشنهادهای متعددی برای تشکیل پرتفوی بورسی ارائه میکنند. نحوه خرید سهام و فرایند تشکیل سبد سهام در بازار بورس یکی از ارکان مهم سرمایهگذاری در این بازار است، در این مقاله قصد داریم به نکات مهمی برای تشکیل سبد سهام در بازار بورس اشاره کنیم. با ما همراه باشید.
پرتفوی چیست؟
هنگامی که از طریق سامانه معاملات آنلاین کارگزاری سهام خرید کنیم، پرتفوی بورسی به صورت خودکار شکل می‌گیرد. پرتفوی بورسی از داراییهای مختلفی مانند اوراق بهادار، اوراق مشارکت، سهام بازار پایه و … تشکیل میشود. به عبارت دیگر، سبد سهام به مجموع دارایی سهام شما در بازار بورس، گفته میشود. دارایی‌هایی که در سبد سهام وجود دارند، از گروه‌ها و صنعت‌های مختلفی خریداری می‌شوند.
برای کسب بازدهی بیشتر و دوری از ضرر و زیان، توصیه‌های متفاوتی عرضه شده است که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. یکی از نکات مهم در تشکیل سبد سهم، یک ضرب المثل قدیمی است که مطابق با آن پیشنهاد میشود که نباید تمام تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد بچینید! از این ضرب المثل برای ایجاد تنوع و توزیع مناسب داراییها برای تشکیل سبد سهام استفاده میشود.
تنوع داراییها در پرتفوی بورسی
همانطور که اشاره شد، بهتر است پرتفوی بورسی خود را از سهم‌های مختلفی تشکیل دهید. برای همین پیشنهاد میکنیم سهام صنعت‌های مختلف را در سبد سهام خود خریداری کنید. منظور از صنعت‌های متفاوت، گروه‌های بورسی مانند صنعت خودرویی، دارویی، سیمانی، فلزات، بانکی و … است. افرادی که تازه وارد هستند و اطلاعات کافی برای تشکیل سبد سهام ندارند، پیشنهاد میکنیم که از صندوقهای سرمایهگذاری بهره‌مند شوند. صندوقهای سرمایهگذاری یکی از ابزارهای مهم در بازار بورس هستند که ریسک سرمایهگذاری در آنها پایین‌تر از خرید سهام به صورت مستقیم است.
تمام نکاتی که تا این بخش اشاره شد، برای مدیریت ریسک و کاهش ضرر و زیان در فرایند سرمایهگذاری بود. برخی از افراد ترجیح میدهند که بخش زیادی از پول خود را در یک سهام خاص سرمایهگذاری کنند که این کار ریسک بسیار زیادی به همراه دارد، چرا که وضعیت بازار بورس همیشه ثابت نیست و ممکن است بر اساس تصمیمات سیاسی و اقتصادی جدید، معاملات در بازار بورس با هیجانات همراه شوند و سرمایهگذاری که پرتفوی خود را از یک سهم تشکیل داده است، با ضرر و زیان سنگینی مواجه شود.
پیشنهاد تنوع‌سازی در سبد سهام برای کسب سود حداکثری در بازار بورس نیست، بلکه این نکته یکی از ارکان مهم اولیه برای شروع فعالیت در بازار بورس است. در گام‌های بعدی باید سطح اطلاعات و شناخت خود را در صنعت‌های مختلف بورسی، بالا ببرید تا در شرایط مختلف بازار، به بهترین شکل تصمیم‌گیری کنید. مجموع این نکات و یادگیری تکنیک‌های معاملاتی و تحلیلی منجر به تنظیم یک استراتژی معاملاتی خوب در بازار میشود. افرادی که بدون این اطلاعات و به صورت احساسی تصمیم‌گیری میکنند، معمولا با ضرر و زیان مواجه می‌شوند.
مولفه‌های مهم در تشکیل پرتفوی بورسی
تک سهم شدن ممنوع: این اصل یکی از سبد سرمایه گذاری چیست؟ سبد سرمایه گذاری چیست؟ مهم‌ترین نکات مربوط به تشکیل سبد سهام در بازار بورس است. بسیاری از افراد پول خود را فقط بر روی یک سهم خاص سرمایهگذاری میکنند که ممکن است در یک بازه زمانی کوتاه‌مدت به لطف نوسانات موجود در بازار، سود خوبی کسب کنند اما این استراتژی به کل اشتباه است. دقت داشته باشید که ممکن است معاملات همان سهم به واسطه دلالان بازار به بازی گرفته شده و چند روز متوالی درگیر صف فروش شود. در این حالت امکان خروج از سهم برای سرمایه‌گذار وجود ندارد و ارزش دارایی شخص روز به روز، کاهش پیدا میکند.
توزیع مناسب دارایی سهام: یکی از مراحل مهم قبل از خرید سهام، بررسی و ارزیابی وضعیت سهم و روند معاملات آن در بازار بورس است. برای این کار می‌توانید از منابع معتبر خبری و سایت‌های مورد تایید سازمان بورس مانند سایت کدال، tsetmc و … استفاده کنید.
با انجام این کار و استفاده از اطلاعات مختلفی که در این سایت‌ها منتشر شده است، می‌توانید دارایی خود را در سبد سهام به شکل مناسب توزیع کنید. دقت داشته باشید که فرایند بررسی و تحلیل در بازار بورس به صورت مدام باید انجام شود و این کار الزامی است، چرا که ممکن است دارایی سهام شما در شرایط مختلف بازار، درگیر نوسانات قیمتی شود که در این صورت باید تصمیم بگیرید که حجم آن سهم را در سبد خود افزایش یا کاهش دهید.
بازار بورس از صنعت‌های مختلفی تشکیل شده است و شرکتهای مختلفی در این صنعت‌ها فعالیت میکنند. بعضی از این شرکتها قدیمی هستند و جزو شرکتهای بزرگ محسوب می‌شوند که معاملات سهام آنها ریسک کمتری نسبت به شرکتهای کوچک‌تر دارد. سهام شرکتهای بزرگ به دلیل نقدینگی بالایی که دارند، کمتر درگیر صف خرید و فروش می‌شوند. به عبارت دیگر، میزان عرضه و تقاضا در این سهم‌ها بالا است و معمولا روند معاملات در آنها به صورت طبیعی انجام میشود.
خرید صندوقهای سرمایهگذاری در بورس: مواقعی که وضعیت بازار بورس مناسب نیست و اکثر افراد سرمایه خود را از بورس خارج میکنند، خرید صندوقهای سرمایهگذاری یکی از بهترین گزینه‌ها است. صندوقهای سرمایهگذاری از انواع مختلفی تشکیل شده است و بر اساس ترکیب دارایی که دارند، میزان ریسک پذیری فرایند سرمایهگذاری در آنها، متفاوت است. مثلا صندوقهای بادرامد ثابت یکی از بهترین گزینه‌ها برای افرادی است که ریسکپذیری بالایی ندارند و ترجیح میدهند سود ثابت ولی کمتر از معاملات سهام کسب کنند.
دوری از تصمیمات احساسی و هیجانی: بازار بورس از زمان تاسیس تا به حال، فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرده است. بازار بورس یکی از بازارهای تاثیرپذیر است. به عبارت دیگر، مولفه‌های زیادی در بازار بورس اثرگذار هستند، مثلا انتشار یک خبر سیاسی و اقتصادی جدید، جنگ، بحران، نوسانات ارز و سکه و … عواملی هستند که منجر به ایجاد نوسانات قیمتی در بازار بورس می‌شوند. در این شرایط پیشنهاد میکنیم که از تصمیمات احساسی اجتناب کنید و تمام تمرکز خود را برای بهبود و به روزرسانی استراتژی معاملاتی خود صرف کنید. در این صورت می‌توانید به شکل بهتری معاملات خود را برنامه‌ریزی و مدیریت کنید.
کلام آخر
در بازار بورس مفاهیم و اصطلاحات متعددی وجود دارد که بعضی از آنها اهمیت بالایی دارند. «پرتفوی بورسی» یکی از مفاهیم مهم و اولیه در بازار بورس است که تمام سرمایهگذاران برای شروع معاملات در این بازار، باید با این مفهوم آشنایی کامل داشته باشند. پرتفوی بورسی به زبان ساده به تمام داراییهای سهام، اوراق مشارکت، صندوقهای سرمایهگذاری و … شخص در بازار بورس گفته میشود. متخصصان و کارشناسان بازار بورس، پیشنهادهای متفاوتی برای تشکیل سبد سهام ارائه کردهاند که افراد با توجه به اهداف و استراتژیهای معاملاتی خود، از آنها بهره‌مند می‌شوند. یکی از نکات مهم برای تشکیل سبد سهام ایجاد تنوع در دارایی سهام است، با این کار میزان ریسکپذیری پرتفوی بورسی شما تا حد زیادی کاهش پیدا میکند.
صندوق سرمایهگذاری چیست؟
صندوقهای سرمایهگذاری یکی از بهترین روش ها برای ورود سرمایهگذاران به بازار سرمایه هستند که تحت نظارت و با اخذ مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت میکنند. مزیت صندوقهای سرمایهگذاری نسبت به سرمایهگذاری شخصی در استفاده از مدیریت تخصصی سرمایه، کاهش ریسک سرمایهگذاری، بهره‌‌گیری از صرفه‌‌جویی‌‌های ناشی از سبد سرمایه گذاری چیست؟ مقیاس و تامین منافع برای سرمایهگذاران است. مدیریت داراییها از طریق صندوقهای سرمایهگذاری این امکان را فراهم می‌‌آورد که سرمایهگذاران ضمن حفظ داراییهای خود، در هر سطحی از ریسک پذیری، مناسب ترین بازدهی را کسب نمایند.
مزایای صندوقهای سرمایهگذاری
سادگی: یکی از خصوصیات صندوقهای سرمایهگذاری، سادگی در سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران جزء است. سرمایهگذاران در هر لحظه قادرند واحدهای خود را به فروش برسانند. همچنین سرمایهگذاران در هر روز میتوانند از قیمت واقعی واحدهای صندوق مطلع گردند.
تنوع در سرمایهگذاری: با توجه به قوانین, صندوق‌ها مجاز به سرمایهگذاری در داراییهای مختلف به صورت محدود هستند. لذا پرتفولیوی صندوقهای سرمایهگذاری دارای ترکیب متنوعی است که ریسک سرمایهگذاری در صندوق را به نحو چشم‌گیری کاهش میدهد.
مدیریت حرفه‌ای: با عنایت به توانایی مالی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، این صندوق‌ها قادر به جذب و استخدام مدیران حرفه‌ای در زمینه بورس اوراق بهادار و بازار سرمایه و استفاده از بهترین نرم‌افزارهای موجود هستند.
هزینه‌های معقول: از آنجا که هزینه بکارگیری نیرو‌های متخصص، گردآوری و تحلیل اطلاعات و گزینش سبد بهینۀ اوراق بهادار در این صندوق‌ها میان تمامی سرمایهگذاران تقسیم میشود، سرانۀ هزینه هر سرمایه‌گذار کاهش می‌یابد. هزینه‌های صندوقهای سرمایهگذاری مشترک به مراتب پایین‌تر از خرید و فروش مستقیم سهام توسط خود سرمایهگذاران است.
ریسک‌های صندوق سرمایهگذاری
۱) کاهش ارزش داراییهای صندوق: قیمت سهام در بازار میتواند کاهش یابد و در اثر آن صندوق و سرمایهگذاران آن متضرر شوند.
۲) نکول اوراق مشارکت: گرچه صندوق در اوراق مشارکتی سرمایهگذاری میکند که سود و اصل آن توسط یک مؤسسه معتبر تضمین شده‌است، ولی این احتمال (هر چند ضعیف) وجود دارد که ناشر و ضامن به تعهدات خود در پرداخت به‌موقع سود و اصل اوراق مشارکت مذکور، عمل ننمایند.
۳) نوسان بازده بدون ریسک: در صورتی‌که نرخ سود بدون ریسک (نظیر سود علی الحساب اوراق مشارکت دولتی) در انتشارهای بعدی توسط ناشر افزایش یابد، قیمت اوراق مشارکتی که سود حداقلی برای آنها تضمین شده است در بازار کاهش می‌یابد. اگر صندوق در این نوع اوراق مشارکت سرمایهگذاری کرده باشد و بازخرید آن به قیمت معین توسط یک مؤسسه معتبر (نظیر بانک) تضمین نشده باشد، با افزایش نرخ اوراق بدون ریسک، صندوق ممکن است متضرر شود.
تقسیم بندی صندوقهای سرمایه گذاری
از دیدگاه کلی میتوان صندوقهای سرمایهگذاری را به دو گروه قابل معامله و غیر قابل معامله (بادرآمد ثابت و سهامی) به شرح ذیل تقسیم بندی نمود.
صندوقهای قابل معامله
صندوقETF یا Exchange Traded Fund نوعی از صندوقهای سرمایهگذاری است که از داراییهای متنوع تشکیل شده و واحدهای آن در طول روز همانند سهام در بازار معامله میشود و ساختاری شبیه صندوقهای سرمایهگذاری مشترک دارند؛ یعنی شما در طول ساعات و روزهایی که بازار معاملات سهام باز است می‌توانید یک یا چند واحد از یک صندوق ETF را بخرید، یا چند واحد از آن را بفروشید. برخی از این صندوق‌ها میتوانند دنباله‌روی یک بازار، یک صنعت یا کالای خاص باشند. حال اگر ما به عنوان سرمایه گذار دنبال فعالیت در بازار سهام البته بدون متحمل شدن ریسک زیاد، هزینه معاملات فراوان و پیچیدگی‌های مختلف آن باشیم، صندوقهای سرمایهگذاری قابل معامله میتواند بهترین انتخاب ما باشد. این صندوق‌ها در واقع محصولی با هزینه، ریسک و پیچیدگی کمتر نسبت به خرید و فروش مستقیم سهام و دارای مزایای آن هستند.
مزایای صندوقهای سرمایهگذاری قابل معامله:
• معافیت مالیاتی معاملات واحدها
• افزایش نقد شوندگی واحدهای صندوق با وجود عملیات بازارگردانی
• تخصیص بهینه‌دارایی ها (متنوع‌سازی) با حذف هزینه و صرف زمان اندک
• سادگی، سهولت و سرعت در معامله
• کاهش زمان تصفیه نسبت به صندوقهای فعلی
• خرید و فروش آنلاین واحدهای صندوق توسط سرمایه گذار
صندوقهای غیرقابل معامله
صندوق سرمایه گذاری مشترک یا غیرقابل معامله به صندوقی گفته میشود که سهام آن قابل معامله در بورس نمی‌باشد و برای خرید و فروش واحدهای صندوق یا باید بصورت حضوری به یکی از دفاتر صندوق مراجعه کرده و یا از طریق سایت صندوق‌ها واحدهای سرمایهگذاری را خرید و فروش کنید. در حال حاضر در بازار سرمایه ایران، صندوقهای سرمایه گذاری غیرقابل معامله مثل صندوقهای سرمایه گذاری قابل معامله در سه قالب اوراق با درآمد ثابت، سهامی و مختلط وجود دارند.
سبدگردانی چیست؟ راهنمای جامع سبدگردانی
سبدگردانی چیست و چه مزایایی دارد؟ حداقل سرمایه برای سبدگردانی چقدر است؟ مزایا و معایب سبدگردانی چیست؟ پاسخ به تمامی این سوالات در این مطلب از sdbroker.
اگر به بازار سرمایه وارد شده‌اید و یا قصد دارید در سال 140۱ قدم در این راه بگذارید، احتمالا با واژه سبدگردان و سبدگردانی مواجه شده‌اید. اگر در این زمینه نیاز به اطلاعاتی دارید تا دانسته‌های خود در این مورد را کامل کنید، پیشنهاد میشود این مقاله از کارگذاری سرمایه و دانش را به‌خوبی مطالعه کنید تا بدانید سبدگردانی چیست؟ سبدگردان کیست؟ مزایا و معایب آن کدام است و سوالات دیگری که ممکن است برای شما پیش بیاید پاسخ داده شود.
سبدگردانی چیست؟
سبدگردانی یا مدیریت پرتفو همان اصطلاح آشنای همهی تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذار! است. در بازار سرمایه سبدگردانی به این معناست که تمام سرمایه را صرف خرید و سرمایهگذاری بر روی یک سهام خاص نکرده و درعوض سبدی از سهام‌های قابل اعتماد تشکیل دهیم تا ریسک سرمایهگذاری را به حداقل برسانیم.
به طور کلی و حرفه‌ای میتوان گفت سبدگردانی فرآیندی است که طی آن افرادی حرفه‌ای و متخصص در این زمینه با توجه به میزان سرمایه و ریسکپذیری فرد سرمایه‌گذار، شروع به خرید و فروش گروهی از سهام‌ها میکند و به صورت مداوم بر آن نظارت و مدیریت دارد تا به حداکثر سود برسد.
طبق تعریف ارائه شده از طرف سازمان اوراق بهادار سبدگردانی عبارت است از تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایه‌گذار معین توسط سبدگردان در قالب قراردادی مشخص، به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار.
سبد گردان به چه کسی می‌گویند؟
سبدگردان‌ها افرادی حقوقی هستند که مدیرت سرمایه اشخاص حقیقی و یا حقوقی را برای کسب بیشترین سود، برعهده می‌گیرند. این افراد باید به وضعیت بازار کاملا مشرف بوده و توان پیشبینی شرایط آینده را نیز داشته باشند که در این زمینه میتوانند از مشاوران و متخصصانی که مدرک تحلیل‌گری بورس را دارند، بهره بگیرند.
سبدگردان‌ها، کار خود را در قالب یک قرارداد آغاز میکنند که در آن کارمزد سبدگردان، میزان توانایی و دسترسی او به سرمایهی سرمایه‌گذار و محدودیت‌های معاملاتی کاملا مشخص میشود.
سبدگردانی را میتوان یک بازی برد برد به حساب آورد، زیرا در صورتی که سبدگردان، سرمایه‌گذار را به سود برساند، خودش هم به سود می‌رسد و هرچه میزان این سود بیشتر باشد، برای خود او هم میتواند بهتر و رضایت‌بخش‌تر باشد.
شرایط و قوانین سبدگردانی
تمام شرکت‌هایی که قصد مبادرت به سبدگردانی را دارند باید از سازمان اوراق بهادار مجوزهای لازم را اخذ کنند. این مجوزها به صورت دورهای با توجه به بازدهی مناسب و عدم خطاهای قانونی سبدگردان، برخورداری از افراد متخصص، بهره‌مندی از امکانات نرم‌افزاری مناسب و سایر ملاک‌ها، توسط این سازمان تمدید میشود.
طبق قانون برای شرکت‌هایی که بدون مجوز اقدام به این عملیات کنند تنبیهاتی درنظر گرفته شده است. این شرکتها سالانه مبلغی را به عنوان حق نظارت به سازمان اوراق بهادار می‌پردازند و بنابراین میتوان گفت با توجه به نظارت سازمان و نیز لزوم ارائه بازدهی مناسب برای دریافت مجدد مجوز، این شرکتها سعی خود را به حفظ و سودآور کردن سرمایهی سرمایه‌گذار قرار میدهند.
شرایطی که بین سرمایه‌گذار و سبدگردان وجود دارد به صورت توافقی و طی یک قرارداد مشخص میشود تا میزان کارمزد، حداقل سودی که باید نصیب سرمایه‌گذار شود، اختیارات سبدگردان و سایر شرایط کاملا روشن و قابل استناد باشد.
مزایای سبدگردانی
میتوان گفت سبدگردانی مزایای زیادی دارد چرا که روشی مطمئن و با حداقل ریسک بوده و نیاز به صرف وقت زیادی ندارد و همچنین در این روش لازم نیست دانش خاصی در زمینه بازار سرمایه داشت. چرا که روشی غیرمستقیم برای سرمایهگذاری است. از میان مزایای بسیار سبد گردانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در این روش خرید و فروش سهام و سرمایهگذاری به صورت اختصاصی برای هر سرمایه‌گذار و به میزان سرمایه و سطح ریسکپذیری او انجام می‌گیرد.
این روش از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردار است به این گونه که شخص سرمایه‌گذار توانایی رصد روزانه و دسترسی کامل به سرمایه خود را دارد و نوع سرمایهگذاری طبق استراتژی او انجام می‌پذیرد.
سبد سرمایه‌گذار محدود به سهام نیست و میتواند ترکیبی از سایر اوراق بهادار، صندوقهای طلا و گواهی کالا نیز باشد و به این طریق ریسک سرمایهگذاری به حداقل می‌رسد.
در این روش نیازی به داشتن وقت و نیز دانش خاصی نیست و هر فرد با هر مقدار دانشی که از بازار سرمایه دارد میتواند در این بازار وارد شود.
سبدگردانی بر پایه علم و دانش و نیز مهارت افرادی متخصص در این زمینه است که مدام در حال تحلیل بازار هستند، بنابراین درصد اطمینان در این روش بسیار بالاتر از روش سرمایهگذاری مستقیم است.
از دیگر مزایای روش سبدگردانی، معاف از مالیات بودن سود سرمایه‌گذار است که یک روش انگیزشی برای سوق دادن سرمایه به سمت بازار سرمایه از سوی دولت است.
در این روش سبدگردان و نیز سرمایه‌گذار، هردو به دنبال کسب سود هستند و همین دلیل نیز قابل اعتماد بودن این روش را بیشتر میکند.
معایب سبدگردانی
هر امری ممکن است در کنار مزایایی که دارد، معایبی نیز به‌همراه داشته باشد. در مورد سبدگردانی نیز این موضوع صادق است و سبدگردانی نیز معایبی دارد که بیان خواهد شد اما لازم است این نکته بیان شود که مزایای آن خصوصا با انتخاب سبدگردانانی مجرب و حرفه‌ای بسیار بیشتر از معایب آن است.
یکی از عیب هایی که در این روش وجود دارد آن است که ممکن است با انتخاب نادرست سبدگردان، ضرر زیادی شامل حال سرمایه‌گذار شود. بنابراین انتخاب درست و آگاهانه از شرایط موفقیت در این نوع از سرمایهگذاری است.
در روش سرمایهگذاری به روش سبدگردانی یک حداقل سرمایه مشخص میشود که معمولا رقم بالایی است و شاید دسترسی به این حد از سرمایه برای هرکسی مقدور نباشد.
حداقل سرمایه برای سبدگردانی
حداقل سرمایه برای سرمایهگذاری در سبدگردانی، توسط خود شرکت مشخص میشود و میتواند میزان مختلفی از 100 میلیون و حتی 1 میلیارد تومان باشد. با این حال برخی شرکتها برای جذب مشتریان بیشتر دراین زمینه گاها تخفیف‌هایی در حداقل سرمایه قائل می‌شوند و این عدد را حتی تا حدود 50 میلیون و یا بیشتر کاهش میدهند. بنابراین حداقل سرمایه یک عدد مشخص و ثابت نیست و بنا به سیاست‌گذاری‌های شرکت معین میشود.
معیارهای انتخاب بهترین شرکت سبدگردان
با توجه به این که عیب عمده سبدگردانی زمانی است که سبدگردان به درستی انتخاب نشود، اهمیت این موضوع روشن میشود. بنابراین لازم است تا در زمان انتخاب سبدگردان معیارهایی را در نظر داشته باشید که مهم‌ترین آنها میتواند به شرح ذیل باشد.
اولین قدم در انتخاب سبدگردان اطمینان حاصل کردن از دریافت تمام مجوزهای لازم از سازمان اوراق بهادار توسط شرکت است.
نگاهی به سابقه و خوش‌نامی شرکت در طول ادوار مختلف میتواند بسیار راه‌گشا باشد. طول سابقه شرکت حاکی از تجارب بالای آن است و همچنین اگر دراین دوران نام خوشی از خود به گوش‌ها رسانده باشد نیز نشانگر تخصص و بازدهی بالای شرکت سبدگردان خواهد بود.
سنجش میزان بازدهی شرکت در دورههای پیش، یک روش بسیار مطمئن برای انتخابی آگاهانه است، چراکه میتواند نشان‌دهنده خط مشی شرکت باشد. برای این منظور بهتر است عملکرد حداقل 5 سال شرکت مورد بررسی قرار بگیرد.
برخورداری شرکت از یک تیم متخصص و حرفه‌ای در سبد سرمایه گذاری چیست؟ امر سبدگردانی نشان‌دهنده درصد بالای موفقیت در آینده خواهد بود.
میزان شفافیت و در اختیار قراردادن اطلاعات نیز نشان‌دهنده حسن سابقه شرکت است.
نحوه سرمایهگذاری در شرکتهای سبدگردانی
اولین قدم سرمایهگذاری در شرکتهای سبدگردان، انتخاب یک شرکت سبدگردان توسط سرمایه‌گذار با توجه به حداقل سرمایه لازم برای شروع و تحقیق‌های او در این زمینه است. این انتخاب در میزان موفقیت سرمایه‌گذار بسیار تاثیرگذار خواهد بود بنابراین مهم‌ترین قدم، انتخابی آگاهانه است.
پس از انتخاب شرکت سبدگردان باید به شعبه‌ی آن در شهر خود با در دست داشتن مدارک شناسایی مانند شناسنامه و کارت ملی هوشمند، مراجعه کرده و پرونده سبدگردانی تشکیل داد. در این مرحله فرم‌های لازم توسط سرمایه‌گذار تکمیل میشود و پیشنهاد ما این است که تمام بندها به دقت مطالعه شود تا با تمام مراحل و قوانین آشنایی کامل صورت پذیرد.
پس از ثبت نام سرمایه‌گذار، سبدگردان میزان سرمایه و نیز سطح ریسکپذیری سرمایه‌گذار را طی یک جلسه می‌سنجد. تمام فرآیند سرمایهگذاری با توجه به سطح ریسکپذیری سرمایه‌گذار صورت می‌گیرد.
در مرحله بعد سرمایه لازم به حساب شرکت سبدگردان واریز میشود.
بعد از واریز سرمایه توسط سرمایه‌گذار، شرکت با ارسال مدارک به سازمان بورس و اوراق بهادار یک کد سبد برای سرمایه‌گذار دریافت کرده و شروع به تشکیل سبد اختصاصی او میکند و باید تمام تخصص خود را به کار بگیرد تا بهترین نتیجه را حاصل کند.
در مرحله آخر باید اقدام به تنظیم قرارداد متمم کنید. قرارداد متمم قراردادی است که تمامی شرایط فسخ، برداشت، واریز و نیز تمام آنچه که در قرارداد اصلی ذکر نشده و شما لازم می‌دانید که آنها را نیز به قرارداد اضافه کنید، در آن قابل بیان است.
درصد سود سبدگردانی
سود سبدگردانی نمی‌تواند میزان معین و مشخصی باشد و این مبلغ از قبل پیشبینی شده نیست، چراکه بازار سرمایه بازاری قابل پیشبینی نبوده و امکان تعیین سود مشخص وجود ندارد. اما با این حال برای اطمینان سرمایه‌گذار، سبدگردان حداقل سودی را تعیین میکند و تا پیش از کسب آن برای خود حق سودی تعیین نمیکند و فقط کارمزد مدیریتش را کسر میکند.
به عنوان نمونه قرار بر این میشود که اگر سود سرمایه‌گذار به 30 درصد نرسد، سبدگردان فقط کارمزد مدیریت را کسر کند که معمولا درصد اندکی مثل یک تا دو درصد است، و اگر سود سرمایه‌گذار به 30 درصد و بیشتر برسد، حق سود شرکت 20 درصد آن 30 درصد، یعنی سود حاصله، باشد.
کارمزد سبدگردانی
میزان کارمزد سبدگردانی نیز طبق مصوبات شرکت تعیین میشود و معمولا از دو بخش کارمزد مدیریت که درصدی ثابت است و با هرمیزان سود کسر میشود و نیز کارمزد عملیات که طبق میزان سودی مشخص کسر خواهد شد، تشکیل میشود. برای روشن شدن این قضیه به مثال زیر توجه کنید:
به عنوان مثال شما یک میلیارد سرمایه در اختیار سبدگردان قرار داده‌اید. برای این عملیات سودی ثابت و به عنوان مثال 2 درصد تعیین میشود که همان کارمزد مدیریت است و مقرر میشود که اگر و تنها درصورتی که سودی بالغ بر 40 درصد و بیشتر کسب شود، 30 درصد آن علاوه بر کارمزد مدیریت به عنوان کارمزد عملیات کسر شود. به این صورت سبدگردان و نیز سرمایه‌گذار در یک راستا و هم‌هدف هستند و شرکت سبدگردان برای کسب سود بیشتر، بیشترین تلاش خود را میکند.
تفاوت سبدگردانی و صندوقهای سرمایهگذاری
در روش سرمایهگذاری در صندوق، سرمایه‌گذار میزان مشخصی از سرمایه را دراختیار صندوق قرار میدهد و آنها با جمع این سرمایه‌ها به فعالیت در بازارهای مالی می‌پردازند. روش سرمایهگذاری در صندوق و سبدگردانی با وجود شباهت‌هایی که دارد، تفاوت هایی نیز با هم دارند که به ذکر آنها می‌پردازیم:
اولین تفاوت موجود، تفاوت در مالکیت است. در روش سبدگردانی، سرمایه‌گذار مالکیت مستقیم سهام را دارد و سبدگردان از طرف او مبادرت به فعالیت میکند و تمام داراییها به نام شخص سرمایه‌گذار است. در روش صندوق سرمایهگذاری کاملا برعکس است و صندوق مالک مستقیم بوده و سرمایه‌گذار مالک غیرمستقیم.
تفاوت بعدی در میزان کارمزد و هزینه‌های دریافتی توسط شرکت‌هاست،که در مورد سبدگردانی به علت تخصصی بودن سبد این هزینه بیشتر بوده و با افزایش سود باز هم بیشتر میشود.
حجم سرمایهگذاری نیز در این دو مدل سرمایهگذاری متفاوت است. به این صورت که در سبدگردانی معمولا حداقل سرمایهی بالایی درنظر گرفته میشود، اما در صندوق‌ها با توجه به جمع شدن سرمایه‌های مختلف این عدد بسیار پایین تر بوده و شاید با یک میلیون تومان و کمتر هم بتوان وارد صندوق سرمایهگذاری شد.
در روش سبدگردانی، سرمایه‌گذار نظارت مستقیم بر دارایی خود دارد و دقیقا می‌داند چه چیزی خرید و فروش میشود اما در روش صندوق با اجماع سرمایه، مبادرت به خرید و فروش سبد سرمایه گذاری چیست؟ میشود و عملا این امکان وجود ندارد.
تفاوت دیگر و مهم این دو، میزان تنوع در سرمایهگذاری و کاهش ریسک سرمایه‌گذار است که این موضوع با اختصاصی بودن سبد و توانایی بالا در ایجاد تنوع، در مورد سبد بیشتر وجود دارد. علاوه بر این که در صندوقهای سرمایهگذاری میزان زیادی از سرمایه صرف یک نوع از سرمایهگذاری میشود و همین موضوع احتمال ضرردهی را بالاتر می‌برد.
تفاوت دیگری که وجود دارد برخورداری سبدگردان‌ها از افراد متخصص و ماهر در این زمینه است که به صورت اختصاصی بر روی یک سرمایه کار میکنند و در شرایط پیچیده بازار سرمایه، این نوع سرمایهگذاری قابل اطمینان‌تر است.
نکات مهم در سبدگردانی
تا به این جا سعی شد تمام نکات مهم و کاربردی در مورد سبدگردانی ذکر شود که اگر بخواهیم به طور خلاصه به آنها اشاره کنیم، موارد سبد سرمایه گذاری چیست؟ زیر از مهم‌ترین نکات است:
سبدگردانی به منطور سپردن سرمایه به شخصی متخصص برای سرمایهگذاری در بخش‌های مختلف است.
روش سبدگردانی ریسک و ضرر را به حداقل خود می‌رساند.
این روش به دانش و علم خاصی نیاز ندارد و با صرف کم‌ترین وقت، بهترین سرمایهگذاری را ممکن میسازد.
در این روش انتخاب سبدگردان بسیار حائز اهمیت و سرنوشت‌ساز است.
سود، کارمزد و حداقل سرمایه مقدار معینی نیست و از مصوبات خاص هر شرکت به حساب میآید.
این روش شباهت‌های زیادی به روش سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری دارد اما با این حال تفاوت‌هایی نیز دارد.
در حالت رو به رشد و قابلاطمینان بودن بازار صندوقهای سرمایهگذاری با کارمزدی کمتر، سودآورتر است.
در شرایط پیچیده و نوسانی بازار، سبدگردانی بهترین روش سرمایهگذاری محسوب میشود.
در این مقاله با روش سبدگردانی و هرآنچه در این زمینه لازم است بدانید آشنا شدید. اگر با وجود مطالعه این مقاله هنوز هم سوالاتی در این خصوص برای شما باقی مانده است و یا قصد یک سرمایهگذاری مطمئن و سودآور در سال 140۱ را دارید، می‌توانید با اطمینان و استفاده از خدمات شرکت کارگزاری سرمایه و دانش به بیشترین بازده برسید و قدم اول در موفقیت را بردارید.
سبدگردانی در بورس چیست؟
سبدگردانی در بورس، چیدمان صحیح داراییها در قالب یک سبد سرمایهگذاری مشخص است و سبدگردان این چیدمان را اصولی و صحیح، اما تحت مالکیت سرمایه‌گذار انجام میدهد و کارمزد آن را دریافت میکند. در این مطلب موارد مهمی که یک سرمایه‌گذار در خصوص سبدگردانی نیاز دارد، توضیح داده شده است.
سبدگردانی چگونه به‌وجود آمد؟
سبدگردانی از دهه 40 در آمریکا به‌وجود آمد. در ایران نیز با توجه به رشد روزافزون بازار سرمایه و متنوع شدن صنعت‌ها و سهام‌های موجود در بورس و فرابورس، یکی از گزینه‌های جذابی که در حوزه مدیریت پرتفوی به‌وجود آمد، بحث سبدگردانی اختصاصی بود. همه افرادی که به‌دنبال کسب بالاترین بازدهی و یک سودآوری صحیح و اصولی از بازار سرمایه بودند، از دانش و آگاهی لازم در این حوزه تخصصی برخوردار نبودند. به همین منظور شرکتهای سبدگردانی به‌وجود آمدند تا با مدیریت کردن پرتفوی سرمایهگذاران، در راستای مدیریت بهتر داراییها به آنها کمک کرده باشند.
سبدگردانی چگونه انجام میشود؟
قرارداد سبدگردانی بین سرمایه‌گذار و شرکت‌هایی امضا میشود که این خدمت را ارائه می دهند. این قرارداد می تواند از یک سال تا چند سال باشد. سرمایهگذاران میتوانند با توجه به میزان سرمایه خود و مراجعه به شرکتهای ارائه دهنده خدمت سبدگردانی، درخواست تشکیل سبد اختصاصی خود را بدهند. سرمایه‌گذار با پر کردن فرم‌های مخصوص سبدگردانی و واریز وجه درخواست خود را مبنی بر فعالیت سبدگردانی به شرکت سبدگردان اعلام و شرکت اقدام به عقد قرارداد رسمی با وی میکند. پس از تایید سازمان بورس و هماهنگی با شرکت سپرده‌گذاری مرکزی، کد سبدگردانی برای سرمایه‌گذار اخذ و فعالیت سبدگردانی برای وی آغاز میشود.
انتخاب یک سبدگردان مناسب بر چه اساسی باید باشد؟
در انتخاب شرکت سبدگردانی مناسب، تکیه بر اصل اعتماد بسیار حائز اهمیت است. پس از این رو سرمایه‌گذار باید شرکتی را انتخاب کند که اعتمادسازی را در بین مشتریان خود به‌وجود آورده باشد. همچنین بررسی سوابق مدیریتی شرکت سبدگردان نیز از مواردی است که باید به آن اهمیت داده شود و در کنار این موارد نیز بررسی خدمات قابل ارائه شرکت سبدگردان، خالی از لطف نیست.
● معاف بودن از مالیات
یکی از مزایای سبدگردانی، معافیت این خدمت از مالیات است که برای جذب بیشتر سرمایهگذاران به این حوزه و افزایش نقدینگی در بورس، طرح تشویقی معافیت مالیاتی برای این خدمت در نظر گرفته شده است که به همین موجب سود کسب شده به‌صورت کامل و بدون کسر مالیات به سرمایه‌گذار تعلق خواهد گرفت.
- تشکیل سبد سهام مناسب با سطح ریسک سرمایه‌گذار
سبد گردان با بررسی شخصیت سرمایه‌گذار و هدف او از سرمایهگذاری ، سبد سهام مختص رفتار وی تشکیل میدهد. این عوامل میتواند بستگی به نوع ریسک پذیری و عجول یا صبور بودن فرد، در انتخاب سهام تاثیرگذار باشد.
-
سرمایه‌گذار به‌صورت حرفه‌ای
برترین مزیت سبدگردانی، استفاده از توان حرفه‌ای مدیر سبد و مشاوره‌های تیم مدیران سرمایهگذاری است. این مسئله باعث میشود تمام تصمیمات اخذ شده با دقت و با بررسی لازم بر روی گزارش‌های مالی و اخبار بازار سرمایه به انجام برسد. به طور کلی یعنی منابع مشتری بر اساس شرایط و نیاز مشتری با هدف کسب بازدهی بالاتر با ریسک کمتر به انواع داراییها تخصیص داده شود.
- عدم نیاز به دانش و صرف زمان
فعالیت در بازار سرمایه نیازمند سپری کردن زمان کافی برای کسب اطلاعات و آموزش و همچنین بررسی مداوم بازار است. برای شروع فعالیت در بورس افراد بهتر است پس از کسب آگاهی‌های لازم اقدام به سرمایهگذاری در بورس کنند. آموزش بورس قبل از ورود به‌بازار میتواند از وقوع زیان‌های به مراتب بالا جلوگیری کند. همچنین انجام معاملات و شناسایی سهام ارزنده، خود پروسه‌ای زمان‌بر است که تمامی این نیاز‌ها با سبدگردانی اختصاصی از بین خواهد رفت.
در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری درباره بورس و روش های سرمایه گذاری در آن کسب کنید، می‌توانید به سامانه آموزش کارگزاری مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این سامانه بیش از 900 مطلب در سه سطح مبتدی، نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای به همراه دوره های مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزاری میشود که می‌توانید از آنها بهره‌مند شوید.
باید چه مقدار پول نقد در سبد سرمایه گذاری خود نگه دارم؟
یکی از سوالاتی که به طور مکرر در زمینه سرمایه گذاری پرسیده میشود این است که با توجه به نرخ بهره، چه مقدار پول نقد باید در دسترس داشته باشیم. این مقاله به بررسی این موضوع مهم، تجربه و شیوه کار سرمایه گذاران حرفه‌ای در این زمینه و نقش پول نقد در سبد سرمایه گذاری میپردازد.
یافتن تعادل مناسب میان سرمایه گذاری و ذخیره پول نقد
سرمایه گذاران جدید اغلب می‌‌خواهند بدانند که تا چه مقدار پول نقد باید در سبد سرمایه گذاری خود نگه دارند، مخصوصا در دورهای که نرخ بهره‌‌ها پایین و یا نزدیک به صفر درصد است. این حقیقت که این سوال مکررا پرسیده میشود، خود نشانگر محیط منحصر به فرد نرخ بهره‌‌ها است که در آن قرار داریم؛ محیط نرخ بهره‌‌‌‌ای که توسط تلاش‌‌های بانک مرکزی (Federal Reserve) برای نجات اقتصاد ایجاد شده تا دوباره از تکرار دوره رکود بزرگ (Great Depression) در سال‌‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ جلوگیری شود؛ زمانی که املاک، دارائی‌‌های خالص و بازار اوراق قرضه متوقف شدند، بخش زیادی از وال استریت (Wall Street) از کار افتاد و بانک‌‌ها در شرف ورشکستگی بودند.
قبل از وجود مقادیری پیشبینی نشده از محرک‌‌های مالیاتی که باعث نزول نرخ‌‌ها شدند، از آن سال‌‌هایی که می‌‌توانستید یک حساب دلالی (Brokerage Account) برای خود باز کرده، یک حساب ارزی یا جایگزین دیگر انتخاب کنید، و صبورانه منتظر پیدا کردن یک سرمایه گذاری جذاب باشید در حالی که ۴، ۵، و یا ۶ درصد از پولتان را درمی‌‌آوردید چندان نگذشته است. سود سهام (Dividend) و بهره (Interest) به تنهایی پاداشی برای نگه داشتن پول نقد بودند.
منطق ظاهری پشت این سوال، تفکری خطرناک را در بطن خود دارد و اغلب به این صورت است: “اگر (x درصد) از سبد سرمایه گذاری‌‌‌‌ام را به صورت پول نقد در دسترس داشته باشم، و پول نقد هیچ درآمدی ندارد، چرا همهی آن را در سهام پررونق، صندوقهای سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص، و یا دیگر ضامن‌‌ها سرمایه گذاری نکنم برای اینکه حداقل درآمدی داشته باشم، حتی اگر تنها چند درصد کوچک باشد؟” این تفکر ممکن است در ظاهر منطقی باشد، اما اشتباهی غیرحرفه‌‌ای است؛ اشتباهی که بسیار کم سبد سرمایه گذاری چیست؟ در بین ثروتمندان و حرفه‌‌ای‌‌های کاربلدتر دیده میشود.
بهترین سرمایهگذاران می‌‌دانند که پول نقد در سبد سرمایه گذاری چندین نقش دارد
بهترین سرمایه گذاران تاریخ همیشه مقداری پول نقد در دسترس خود نگه داشته‌‌اند، اغلب به خاطر اینکه از طریق تجربه‌‌ی شخصی می‌‌دانند که گاه‌‌به‌‌گاه اوضاع تا چه حد میتواند وحشتناک شود، که بیشتر اوقات هم بدون هشدار چنین خواهد شد. وارن بافت (Warren Buffett) در حال حاضر ۶۰ میلیارد دلار سرمایه دارد.
چارلی مانگر (Charlie Munger) سال‌‌ها مشغول ایجاد ذخیره‌‌های کلان نقدی بود تا جایی که احساس کرد به چیزی کم‌‌خطر و بسیار هوشمندانه دست پیدا کرده است. خانواده‌‌ی تویدی براون (Tweedy Browne)، مدیران شرکت افسانه‌‌ای صندوق ارزی جهانی تویدی براون، ۱۸ درصد از دارائی شرکت را به صورت پول نقد دارند. این کار اصلا غیر عادی نیست. در واقع، زمانی که قدیمی‌‌ترین و بزرگترین شرکت امانی کشور مطالعه‌‌ای را بر روی ۱,۸۲۱,۷۴۵ خانوار در ایالات متحده انجام داد که سبد سرمایه گذاری بالغ بر یا بیشتر از ۳۰۰۰۰۰۰ میلیون دلار داشتند، به چیزی حیرت‌‌آور دست یافتند. همانطور که در هنگام تجزیه و تحلیل اطلاعات هم بیان کردیم:
- از هر ۱۰۰ مورد ۸ تای آنها ۵۰ درصد یا بیشتر از سبد سرمایه گذاری خود را به صورت نقدی نگه میداشتند.
- از هر ۱۰۰ مورد ۱۴ تای آنها ۵۰-۲۵ درصد از سبد سرمایه گذاری خود را به صورت نقدی نگه میداشتند.
- از هر ۱۰۰ مورد ۴۰ تای آنها ۲۴-۱۰ درصد از سبد سرمایه گذاری خود را به صورت نقدی نگه میداشتند.
- از هر ۱۰۰ مورد ۳۸ تای آنها کمتر از ۱۰ درصد سرمایهی خود را به صورت نقدی نگه میداشتند.
شهروند بازنشسته‌‌ای را می‌‌شناسم که ثروتی در حدود ۱ میلیون دلار جمع‌‌آوری کرده است. این شخص تقریبا همیشه در املاک سرمایه گذاری میکند، بدهی نزدیک به صفر دارد، از کارت‌‌های اعتباری استفاده نمیکند، برای همه چیز پول نقد میپردازد، و همیشه حداقل مبلغ ۱۵۰۰۰۰ دلار پول را در بانک محلی نگه می‌‌دارد. هر بار که دچار رکود می‌‌شویم، وی چند خانه دیگر با وضعیت نامساعد می‌‌خرد، آنها را بهبود می‌‌بخشد، سپس آنها را اجاره میدهد، و بدین صورت منبع دیگری از درآمد برای خودش ایجاد میکند.
وجود پول نقد در سبد سرمایه گذاری است که چنین چیزی را ممکن میسازد؛ بستن سریع قرارداد و انتقال آن زمانی که یک فرصت به دست میآید. بدین شیوه، هنگام محاسبه‌‌ی جریان نقدی هیچ نیازی به گرفتن اجازه یا شرایط رقابتی از بانک وجود ندارد. پول نقد روند موفقیت را بسیار سرعت می‌‌بخشد، حتی اگر جوری به نظر برسد که برای دورههای بلندمدت کاری انجام نمی‌‌دهد. در گفت‌‌وگوهای سرمایه گذاری، این امر به عنوان “پودر خشک” شناخته میشود. پول نقد منابع لازم را برای استفاده از فرصت‌‌ها، خرید دارائی‌‌ها هنگام ارزان بودن آنها، پایین آوردن پایه‌‌ی هزینه‌‌ها و یا اضافه کردن جریان‌‌های درآمد گذرا (غیرفعال) (Passive Income Streams) فراهم می‌‌آورد.
(خطرات اختصاص ذخیره‌‌ی پول نقد در یک سبد سرمایه گذاری متمرکز بر سود سهام اغلب به خاطر این است که سرمایهگذاران بی‌‌تجربه تفاوت بین این موارد را نمی‌‌فهمند: ۱. استراتژیهای تجدید توازن، مانند آنهایی که توسط جان بوگل (John Bogle) و بن گراهام (Ben Graham) انجام شدند، ۲. استراتژیهای ارزش‌‌محور، مانند مواردی که توسط پیتر لینچ (Peter Lynch)، بن گراهام، وارن بافت (Warren Buffett) و چارلی مانگر (Charlie Munger) به کارگرفته شدند، ۳. زمان‌‌بندی بازار، که بسیار خطرناک است و تقریبا همیشه به نتایج معمولی می‌‌انجامد. دو مورد اول را بسیار زیاد دیده‌‌ایم، و هردوی آنها را میتوان توسط اطلاعات علمی بسیار زیادی ثابت کرد که قابل‌‌انکار نیستند. اما زمان‌‌بندی بازار اغلب توسط افراد به گونه‌‌ای بی‌‌معنی انجام میشود، گوئی در این کار خبره هستند! اگر پول واقعی در کار نبود، این امر در حقیقت می‌‌توانست خنده‌‌دار باشد؛ پولی که برای پرداخت قبض‌‌ها، آوردن غذا روی سفره، و نگهداری سقف بالای سرشان مورد نیاز است.)
نقش دیگری که پول نقد میتواند در سبد سرمایه گذاری‌‌‌‌تان ایفاء کند این است که ذخیره‌‌ای نقدی را برای مواقعی نگه دارد که بازار متوقف و معامله سهام برای ماه‌‌ها بسته میشود و به همین خاطر نقدینگی دارایی تقریبا غیرممکن میشود. وارن بافت علاقه دارد تا این روند را به اکسیژن تشبیه کند؛ همه به آن نیاز دارند و زمانی که زیاد است قدر آن را نمی‌‌دانند، اما وقتی یک مورد ضروری پیش میآید تنها چیزی است که حائز اهمیت است. حتی معلمین مالی خصوصی توصیه میکنند که باید حداقل ذخیره شش ماه پول نقد در یک صندوق پس‌‌انداز بیمه‌‌ی فدرال (FDIC)، ذخایر نقدی و یا حساب‌‌های ارزی نگهداری شود. در چنین شرایطی، پول نقد در واقع نوعی بیمه‌‌نامه است که مستقل از توانایی به دست‌‌آوردن دارائی‌‌های جذاب می‌‌باشد. در شرایط نابسامان به آن نیاز دارید تا قبض‌‌ها را پرداخت کنید و در عین حال نمی‌‌توانید به داراییهای دیگرتان دست بزنید. این مسئله به همان نکته‌ای برمی‌‌گردد که از بنجامین گراهام نقل‌‌قول کردیم: یک سرمایه گذار واقعی به ندرت مجبور میشود ضامن‌‌های خود را بفروشد. برنامه ریزی و سیستم مدیریت سبد سرمایه گذاری باید آنچنان خوب باشند که حتی در بدترین شرایط هم نیازی به آنها نباشد.
این امر مخصوصا برای سرمایه گذاران بازنشسته صادق است. تصور کنید که نرخ برداشت بازنشستگی ایمن (Safe Retirement Withdrawal Rate) شما ۳ درصد است و همه‌‌چیز را برای سبد سرمایه گذاری خود در نظر گرفته‌‌اید. شما ۵۰۰۰۰۰ دلار کنار گذاشته‌‌اید و آن را با بازده نقدی ۲.۸ درصد سرمایه گذاری کرده‌‌اید. اگر دوباره دچار شرایط بحرانی ۱۹۷۴-۱۹۷۳ و یا حتی بدتر از آن سقوط اقتصادی ۱۹۳۳-۱۹۲۹ شویم، با نگه داشتن تنها ۱۰ درصد یا ۵۰۰۰۰ دلار آن به صورت پول نقد دیگر لازم نیست هیچ‌‌کدام از داراییهای خود را برای جریان نقدینگی خود بفروشید، بدون توجه به اینکه اوضاع تا چه حد وخیم شده و حتی اگر برای دورهای ۳ سال و ۳ ماهه سود سهام و بهره‌‌ی پرداخت‌‌ها توسط مدیران وحشت‌‌زده متوقف شوند تا شرکتهای خود را نجات دهند. با هر مقدار پول نقدی که هنوز وارد جریان میشود – و مطمئنا مقدار قابل توجهی خواهد بود چرا که بیشتر شرکتها حتی در زمان رکود بزرگ سعی کردند سود حمل‌‌و‌‌نقل را برای صاحبان خود حفظ کنند، حتی اگر بازده سود سهام بیشتر از ۱۰ درصد می‌‌شد – دوره‌‌ی موثر برای سرمایه گذاری مطمئنا طولانی‌‌تر خواهد شد.
نقش دیگری که پول نقد در سبد سرمایه گذاری شما دارد مربوط به جنبه‌‌های روان‌‌شناسی آن میشود. با فراهم کردن آرامش فکری، این امر میتواند در همه محیط‌‌های اقتصادی، بازار و سیاسی، شما را پایبند به استراتژی سرمایه گذاری خود نگه دارد. وقتی به اطلاعات تاریخی مختلف مانند اطلاعات گرد‌‌آمده توسط ایبوتسون (Ibbotson) نگاه میکنیم، می‌‌توانیم نتایج بی‌‌ثبات بودن بازار را برای سبدهای سرمایه گذاری مختلف پیدا کنیم. اگرچه اغلب از ترکیبی شامل سهام و اوراق بهادار استفاده میشود، این قانون اصلی هنوز هم شامل همه سرمایه گذاران میشود که اگر ۱۰ تا ۳۰ درصد دارایی خود را به صورت نقدی نگه دارند، میتوانند بی‌‌ثبات بودن سبد سرمایه گذاری خود را در هر شرایط سخت واقعی بسیار زیاد کاهش دهند. مطمئنا آرامش مالی بسیار زیادی خواهید داشت اگر منبعی از پول نقد داشته باشید که هر وقت خواستید از آن استفاده کنید و همچنین زمانی که بازار سهام، املاک و حتی اوراق قرضه در حال سقوطی آزاد هستند، قادر باشید از پول نقد به عنوان یک تکیه‌‌گاه استفاده کنید.
تعیین سطح پول نقدی که باید در سبد سرمایه گذاری خود نگه دارید
همانطور که قبلا ذکر شد، حداقل پولی که بیشتر مردم در دسترس خود نگه می‌‌دارند، صندوقی اضطراری برای مدت شش ماه است. صندوقهای اضطراری به شما کمک خواهند کرد تا حوادث یا غافلگیری‌‌ها را به شیوه‌‌ای پشت سر بگذارید که مجبور نباشید داراییهای خود را بفروشید، و باعث راه افتادن جریان‌‌های جدید مالیاتی شود، به خصوص در مواقعی که اصلا به نفع شما نیست. برای سرمایه گذارانی که کمتر از ۵۰۰۰۰۰ دلار ثروت خالص داشته و حداقل ۱۰ سال از بازنشستگی فاصله دارند، سرمایه گذاری ۱۰۰ درصدی در سهام خالص چه به صورت مستقیم و چه از طریق صندوقهای سرمایه گذاری میتواند معقول باشد، چراکه صندوق اضطراری موجود بانک محلی (و یا هر کجا که آن را قرار داده‌‌اند) همین نقش را ایفاء میکند. این صندوقهای اضطراری بدون استثناء و تحت هر شرایطی باید توسط استراتژیهای حفظ سرمایه (Capital Preservation Strategy) مدیریت شوند. هیچ ریسکی نکنید. داشتن درآمد در درجه دوم اهمیت قرار دارد. متوسط هزینه‌‌ی دلاری (Dollar Cost Averaging) را در سبد سرمایه گذاری خود نگه دارید.
زمانی که از این نقطه عبور کنید، حداقل پول نقدی که محتاطانه محسوب میشود بر اساس شرایط، تغییر خواهد کرد. مطمئنا افرادی وجود دارند که می‌‌خواهند با استفاده از پول قرض‌‌گرفته از صندوق پوشش ریسک سرمایه گذاری کنند. این کار با اینکه با هدف کسب درآمدهای بزرگ انجام میشود، باز هم ریسک بسیار بالائی دارد. اما زمانی که اوضاع بد میشود – که همیشه و در هر حال این‌‌گونه خواهد بود – آنها به سختی میتوانند از پس مدیریت سرمایه بلندمدت بربیایند. از سوی دیگر، این افراد در حقیقت با پول مردم بازی میکنند و مطمئنا دل به دریا خواهند زد؛ یک تراژدی اخلاقی وحشتناک که هیچ خیری برای تمدن بشری ندارد. هیچ شخص عاقلی را تابحال ندیده‌‌ایم که کمتر از ۵ درصد پول نقد نزد خود نگه دارد و بسیاری از سرمایه گذاران محتاط ترجیح میدهند حداقل ۲۰-۱۰ درصد را در دسترس خود باقی بگذارند. مدارک علمی به وضوح نشان میدهند که حداکثر ریسک برای درآمد تجاری باید در بازه‌‌ای انجام شود که شخص ۱۰ تا ۲۰ درصد ذخیره نقدی نزد خود نگه داشته است (و یا ۳۰ درصد، اگر ضامن‌‌ها و درآمدهای نقدی را با هم ترکیب کنید). برای سبد سرمایه‌‌ای که ۵ میلیون دلار باشد، این مبلغ میتواند هر مبلغی میان ۲۵۰۰۰۰ تا ۱ میلیون دلار باشد.
البته برخی خانواده‌‌های موفق، مدیران سبد سرمایه گذاری استخدام میکنند و به آنها گوشزد میکنند که کاملا بر اساس قوانین موجود عمل کنند. آنها تصمیم‌‌شان را مبنی بر تخصیص داراییهای خود گرفته‌‌اند و شیوه‌‌ی کامل تخصیص سود خالص خود را برای آنها مشخص کردهاند.
دیدگاه شما