مدیریت پرتفوی چیست ؟

واژه لاتین پرتفولیو portfolio به معنی کیف بزرگ چرمی، حاوی اسناد و مدارک است. واژه پورتفوی یا سبد دارایی در بورس، نیز از همین واژه برگرفته شده است.

معرفی سبد سهام یا پرتفوی به زبان ساده

به مجموعه سهم های خریداری‌ شده توسط شخص سرمایه گذار، پرتفوی portfolio گفته می شود. سبد سهام یا همان پرتفوی، اشاره به تقسیم سرمایه، بین چند دارایی مختلف دارد. این روش، میزان ریسک سرمایه گذاری را کاهش خوهد داد.در واقع به ما می گوید همه تخم مرغ ها داخل سبد نگذاریم. اگر شما 20 میلیون تومان از سرمایه خود را برای خرید سهام بورس اختصاص دهید، و آن را بین چهار سهم مختلف تقسیم می‌ کنید، در این حالت شما یک سبد سرمایه‌ گذاری تشکیل داده ‌اید. در ادامه این مطلب قصد داریم به سوال پرتفوی چیست و انواع آن کدامند، بپردازیم. با ما همراه باشید.

واژه لاتین پرتفولیو portfolio به معنی کیف بزرگ چرمی، حاوی اسناد و مدارک است. واژه پورتفوی یا سبد دارایی در بورس، نیز از همین واژه برگرفته شده است.

پرتفوی چیست؟

در واقع پورتفوی، یک تصویر بزرگ از سرمایه هر فرد است. در بهترین حالت، پورتفوی باید کمک کند تا با توجه به تحمل ریسک، بهترین بازده یا سود را داشته باشد. ترکیب دارایی های افراد در هر پورتفوی، باید نیاز مالی و مدت زمانی مالکیت شما را روی هر دارایی نشان دهد.

آیا پرتفوی فقط شامل سهام است؟

خیر؛ پورتفوی می تواند شامل هر نوع دارایی مانند ارز خارجی، طلا، املاک یا حتی سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی باشد. عوامل بسیاری وجود دارند که بر نحوه طراحی پورتفوی هر فرد می تواند اثر گذار باشد؛ از جمله این عوامل قدرت ریسک و میزان صبر افراد برای نگهداری از یک دارایی می باشد. در واقع پورتفوی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.

شاید تنها به مدیریت پرتفوی چیست ؟ یک دارایی مانند سهام یا اوراق قرضه اختصاص داده شود. با این حال، توصیه‌ ها و راه های بسیاری برای مدیریت بهتر پرتفوی وجود دارد. این توصیه ‌ها معمولا به میزان درآمد هر فرد، زمان بازنشستگی، سبک زندگی و تحمل ریسک افراد بستگی دارد. به یاد داشته باشید که در هیچ کجای دنیا خانه یا اتومبیل در سبد پورتفوی بورس قرار نمی‌ گیرد.

هر دارایی موجود در سبد سرمایه گذاری، نشان دهنده تکه ‌ای از سرمایه‌ است که شامل سهام، اوراق قرضه، صندوق‌ های سرمایه گذاری مشترک، وجوه قابل معامله در بورس (ETF) ، پول نقد یا هر چیز دیگری می باشد. به عنوان مثال، اگر ۵۰ درصد از پورتفوی شما در سهام باشد، بخش سهام نیمی از کل سرمایه‌ گذاری شما را نشان می ‌دهد. به این ترتیب با افزایش و کاهش قیمت سهام، اندازه آن بخش از سرمایه‌ گذاری ‌تان هم به ترتیب رشد می‌ کند یا مدیریت پرتفوی چیست ؟ کاهش می‌ یابد.

هدف از داشتن سبد سرمایه گذاری یا پرتفوی

سبد سرمایه گذاری به شما کمک می کند دارایی ‌های خود را به صورت متنوع بچینید و سرمایه خود را در سهام، اوراق قرضه و یا سایر موارد دیگر، سرمایه گذاری کنید. فراموش نکنید که نظارت بر پورتفوی در هر کلاس دارایی، کمک می کند تا تعیین کنید آیا استراتژی معاملاتی و استراتژی سرمایه گذاری منتخب شما، متناسب با اهداف شما می باشد یا خیر. ممکن است در گذر زمان، تصمیمات جدیدی اتخاذ کنید؛ مثلا دارایی های خود را بفروشید و در پی دارایی های جایگزین دیگیری باشید.

شاید مدیریت پرتفوی چیست ؟ لازم باشد در این زمینه از یک متخصص مالی کمک بگیرید؛ به عنوان مثال، با یک برنامه ‌ریز یا مشاور مالی صحبت کنید تا تعیین کند چند درصد از دارایی خود را اوراق قرضه یا صندوق های ETF سرمایه ‌گذاری کنید. باشگاه سرمایه گذاری رزسا، به صورت رایگان مشاور مالی شما، در همه زمینه ها خواهد شد. کافیست با ما تماس بگیرید یا فرم درخواست مشاوره را پر کنید تا مشاوران حرفه ای ما در اسرع وقت با شما تماس بگیرند.

عوامل مهم در ایجاد سبد سهام

ساخت پورتفوی، می ‌تواند به سادگیِ خرید چند سهم باشد! اکثر افراد، سرمایه‌ گذاری در بورس را از همین نقطه شروع کرده اند. با این حال، تجربه نشان داده ایجاد یک پورتفوی خوب به معنی دارایی ‌های مختلف است.

سه راه اصلی برای ایجاد یک پرتفوی واقعی وجود دارد:

• انتخاب دارایی ها توسط خود شخص
• سرمایه گذاری در صندوق های قابل معامله
• استخدام مشاور مالی

دو نکته مهم هنگام ایجاد پرتفوی، عبارتند از:

دانستن تحمل ریسک

درک محدوده زمانی خود

این پارامترها می‌ توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید چه نوع سرمایه‌ گذاری در پورتفوی خود داشته باشید؛ معمولا این دو به طور همزمان اثر گذار هستند. به عنوان مثال، سرمایه‌ گذاران با افق زمانی طولانی‌تر (به عنوان مثال، افرادی که سال‌های بیشتری تا زمان بازنشستگی دارند) تحمل ریسک بیشتری نسبت به سرمایه ‌گذاران کوتاه مدت دارند. آن ها انتظار دارند دارایی‌ های خود را زودتر بفروشند.

افراد ریسک پذیر که برنامه های سرمایه گذاری بند مدت دارند، معمولا تمایل به خرید دارایی هایی مانند سهام، املاک و مستغلات دارند. زیرا این افراد به دنبال کسب سود بیشتری هستند، هر چند اغلب نوسان بیشتری را نیز تجربه می ‌کنند.

افراد ریسک ناپذیر، با برنامه سرمایه‌ گذاری محافظه‌ کارانه معمولا اوراق بهادار را ترجیح می‌ دهند زیرا ثبات مالی و بازدهی قابل پیش ‌بینی ‌تری دارند. اغلب اوقات سرمایه‌ گذاران محافظه‌ کار بیشتر پول خود را در سرمایه‌ گذاری‌های درآمد محور مانند اوراق یا سهام شرکت‌های بزرگ ‌تر صرف می کنند.

ریسک پرتفوی چیست؟

همیشه این امکان وجود دارد که در سرمایه‌ گذاری خود ضرر کنید ممکن است محافظه کارانه برخورد کنید یا اگر اهل ریسک باشید ممکن است خطر را به جان بپذیرید. در کل بهتر است میزان تحمل ریسک خود را بسنجید و تخصیص دارایی خود را انتخاب کنید تا توان تحمل سقوط بازار را داشته باشید.

باید گفت ریسک مرتبط با کل پورتفوی به تخصیص دارایی شما بستگی دارد که به آن ریسک پرتفو گفته می شود.همیشه خرید تک سهم با ریسک بالایی داشته است. شاید با یک اتفاق منفی، شرکت دچار افت سهام شود و به این ترتیب شما و دیگر سرمایه گذاران، با ضرر مواجه شوید. از طرف دیگر دارایی های فردی دیگر مانند اوراق نیز، دارای ریسک خاص خود می باشند.

تعادل مجدد پرتفوی چیست؟

معمولا با گذشت زمان، قیمت برخی از دارایی ها با افزایش و برخی دیگر با کاهش همراه است. در نتیجه، تخصیص دارایی شما هم ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال، اگر یکی از سهم ها نسبت به دیگر دارایی ها، عملکرد خوبی داشته باشد، ممکن است سبد سهام شما بیشتر شامل سهام شود.

توازن یا تعادل مجدد به معنای بازگشت پورتفوی به سمت تخصیص یا اصلاح مجدد هدف شما است. بسته به استراتژی خود، ممکن است به سمتی از بازار سرمایه تمایل پیدا کنید که حتی یک مرتبه هم بر روی آن دارایی، تمرکز نداشته اید. تعادل مجدد به شما کمک کند پورتفوی متنسب با تحمل ریسک خود را ایجاد و حفظ کنید.

پرتفوی متنوع چیست؟

پورتفوی متنوع می ‌تواند با پخش سرمایه ‌گذاری‌های‌ شما در دارایی‌ های مختلف، به شما در مدیریت ریسک کمک کند. به طور معمول، متنوع‌ مدیریت پرتفوی چیست ؟ سازی سبد سرمایه همواره به کاهش نوسانات و افزایش بازده، کمک می ‌کند.

به عبارت دیگر، قرار دادن کل پول در یک واحد دارایی، پورتفوی شما را با ریسک، همگام می سازد. مثلا اگر شما فقط سهام داشته باشید و بازار سهام سقوط کند، احتمالا سبد سهام شما بدتر از مالکیت اوراق خواهد بود. دلیل این امر این است که اکثر اوراق به سرعت سهام سقوط نمی ‌کنند؛ معمولا اوراق منبع درآمد قابل پیش ‌بینی ‌تری را فراهم هستند.

با داشتن یک پرتفوی متنوع حتی اگر برخی از دارایی ها کاهش یابد، دیگر دارایی‌ها، به رشد خود ادامه داده و ضرر را بهدکمترین حد ممکن می رسانند. اما باز هم به خاطر داشته باشید که همیشه این‌ طور نیست؛ شاید در شرایط خاصی کل کشور و اقتصاد یک دنیا در معرض ضرر و زیان قرار ‌بگیرد.

متنوع ‌سازی پورتفوی به نوعی مانند برنامه ‌ریزی آخر هفته، برای بررسی اتفاقات غیرقابل پیش ‌بینی است. یعنی اگر هوا آفتابی باشد، به ساحل می‌ روید و در غیر این صورت در خانه می مانید. این برنامه ‌ریزی همان متنوع‌ سازی پرتفوی است.

به یاد داشته باشید که این عمل از ضرر جلوگیری نمی‌ کند اما می ‌تواند میزان ضرر را به حداقل برساند. ایجاد یک سبد متنوع به طور معمول شامل ترکیبی از سهام، اوراق و پول نقد و اضافه کردن املاک و مستغلات، طلا، ارز و دارایی‌های دیگر می‌ باشد.

حتی اگر تصمیم دارید همه سرمایه خود را در سهام سرمایه ‌گذاری کنید، بهتر است بیش از یک سهم بخرید؛ در دهه ۱۹۶۰، محققان بازار سهام دریافتند، داشتن ۱۰ سهام متفاوت برای متنوع سازی خوب است. با این اوصاف، در دوران معاصر، بسیاری بر این باورند که برای تولید یک پورتفوی واقعا متنوع، سهام به سهام بیشتری نیاز داریم.

انواع پرتفوی یا انواع سبد سرمایه گذاری

به یاد داشته باشید که گاهی یک نمونه پورتفوی به تنهایی ممکن است نتواند همه نیازهای مالی شما را برآورده کند. برای رسیدن به ترکیبی ایده‌آل، ممکن است لازم شود انواع خاصی از سرمایه ‌گذاری را همزمان استفاده کنید. در ادامه لیستی از انواع پورتفوی محبوب‌ را معرفی خواهیم کرد:

هدف این پورتفوی، ایجاد بازدهی و سود بیشتر است، بنابراین برای رسیدن به این هدف، ریسک بالایی را متحمل خواهید شد. به پورتفوی تهاجمی، شامل چندین سهم بتای بالا است که در مقایسه با بازار کل، دارای نوسانات بالاتری هستند. در کل با ایجاد پورتفوی تهاجمی، هم احتمال دریافت سود و هم احتمال زیان ‌دهی خود را دو برابر خواهید کرد.

سرمایه گذارانی که پورتفوی تهاجمی دارند، به دنبال اسامی سهم خاصی نمی‌ روند. آن ها اغلب سهم شرکت هایی را ترجیح می ‌دهند که هنوز در مراحل رشد اولیه خود قرار دارند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند که با بازدهی چشمگیری همراه شود؛ هر چند ریسک بالایی داشته باشد.

اگر قصد دارید در سبد سرمایه گذاری خود سهام شرکت هایی که در مراحل اولیه رشد قرار دارند داشته باشید، روی شرکت های فناوری محور سرمایه گذاری کنید. اما خوب است عاقلانه این کار بکنید و هنگام انتخاب سهام، سهمی را بخرید که ریسک آن بالاتر از سودش نباشد.

پرتفوی دفاعی

پورتفوی دفاعی برعکس تهاجمی است و بیشتر شامل سهامی است که ارزش بتای بالایی ندارند. این سهم ها عموما تحت تلثیر تحرکات بازار نیستند؛ بنابراین سرمایه ‌گذاری در آن بسیار ایمن است چراکه حداقل ریسک را در پی دارد. این نوع سهم ها، روندی با ثبات دارند و حتی هنگام رکود اقتصادی هم اوضاعشان ثابت خواهد ماند. (این سهم ‌ها شامل سهم شرکت‌هایی است که کالاهایی مانند مواد غذایی روزانه تولید می ‌کنند. فراموش نکنید که، پورتفوی دفاعی، سبد مطمئنی برای سرمایه گذاران ریسک‌ گریز است.

پرتفوی متمرکز بر درآمد

این سبد سهام با پورتفوی دفاعی مشترکاتی دارد؛ اما یک تفاوت قابل توجه این دو نوع پورتفو این است که سهام پورتفوی متمرکز بر درآمد، بازده بالاتری دارد. پورتفوی متمرکز بر درآمد، روی کسب سود از سهام یا سایر مزایای مکرر ارائه شده به سهامداران متمرکز است.

نمونه‌ های عالی از دارایی که باید در پورتفویمتمرکز بر درآمد قرار بگیرد شامل املاک و مستغلات می باشد. این نوع سرمایه اصولا سود خوبی دارد. اگر قصد دارید این سبد سرمایه را بسازید، باید سهام شرکت ‌های ساختمانی ناشناخته با سودهای خوب را خریداری نمایید.

پرتفوی سفته بازانه

این نوع پورتفوی بسیار پرریسک است! بسیاری از افراد آن را شبیه قمار می ‌دانند. در این پورتفوی سهام موجود، فقط تهاجمی نیستند بلکه حرف از این است که آیا محصول یا خدمات ارائه شده در آینده می ‌تواند خوب کار کند یا خیر! عرضه اولیه‌، معمولا در سبد سرمایه گذاری سفته بازانه قرار می‌ گیرد.

شرکت‌ های فناوری یا شرکت‌ های مراقبت ‌های بهداشتی که در زمینه تحقیقات پیشرفته یا اکتشافات، موفقیت ‌آمیز کار می ‌کنند، در این گروه قرار گرفته اند. معمولا مشاوران مالی توصیه می ‌کنند اگر می ‌خواهید دارایی‌ های سفته بازانه داشته باشید، تنها۱۰ درصد یا حتی کمتر از پورتفوی خود را به این دارایی‌ ها محدود نمایید.

پرتفوی ترکیبی

همانطور که از نام آن پیداست، شامل تجمیع دارایی با اصول مختلف و متفاوت سرمایه گذاری است. چنین سبد سرمایه‌ گذاری معمولا سبد منعطفی بوده و این پرتفو ترکیبی از سود سهام، با بازدهی بالا و ابزارهای درآمد ثابت، مانند صندوق‌ های درآمد ثابت و اوراق بدهی می باشد.

نتیجه ‌گیری

پرتفوی اشخاص، بسته به شرایط و اهداف، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، سرمایه‌ گذاری‌ های معمول یک شخص سرمایه‌ گذار محافظه‌ کار معمولا شامل حفظ پول نقد و سرمایه گذاری روی اوراق بیشتر بوده و درصد کمتری از سهام شرکت‌ های بزرگ خواهد شد. سرمایه‌ گذاران جسورتر معمولا در سهم های کوچک، سهم ‌های خاص یا اوراق با بازده بالا سرمایه ‌گذاری می‌ کنند. در همین راستا مشاوران مالی حرفه ای و با تجربه باشگاه سرمایه گذاری رزسا، با اندازه گیری میزان ریسک پذیری شما، سبد سهام، متناسب با اهدافتان را رایگان به شما معرفی خواهند کرد. کافیست با ما در تماس باشید. امیدواریم در مقاله پرتفوی چیست همه ابهامات ذهنی شما را برطرف کرده باشیم.

مدیریت پورتفولیو پروژه چیست و چه اجزایی دارد؟

وقتی سازمان‌ها رشد می‌کنند، هم‌سو کردن پروژه‌ها با اهداف سطح بالای کسب و کار اغلب به یک چالش تبدیل می‌شود. مدیریت اجرایی برای اولویت‌بندی پروژه‌ها، تخصیص منابع و دستیابی به بازدهی مطلوب تلاش می‌کند. اینجاست که مدیریت پورتفولیو پروژه (PPM) به کمک شما می‌آید.

مدیریت پورتفولیو پروژه (مدیریت پورتفولیو) چیست؟

مدیریت پورتفولیو پروژه (PPM) استراتژی است که موفقیت و خطرات احتمالی پروژه‌های بالقوه را ارزیابی می‌کند سپس کارکنان، منابع و جدول زمانی را به گونه‌ای تعیین می‌کند که عملکرد سازمان را به حداکثر برساند.

مدیریت پورتفولیو پروژه مانند مدیریت سبد مالی است که به منظور تولید بودجه کافی برای پرداخت شهریه دانشگاه کودک در ۱۰ سال انجام می‌شود. یک پورتفولیو ممکن است از چندین حساب تشکیل شده باشد و هر حساب ممکن است مشخصات سرمایه‌گذاری متفاوتی داشته باشد؛ برخی از آن‌ها به سهام عدالت و برخی دیگر به سودهای کوتاه‌مدت و بلند‌مدت تمایل دارند. وظیفه مدیر پورتفولیو این است که ترکیب صحیحی از سرمایه‌گذاری‌ها را انتخاب کرده و آن‌ها را مدیریت کند تا به این هدف ۱۰ ساله برسد.

به همین ترتیب، پورتفولیوی سازمان شما ممکن است از زیرمجموعه‌ها، برنامه‌ها و یا پروژه‌ها تشکیل شده باشد.

چرا مدیریت پورتفولیو پروژه مهم است؟

صرف نظر از نوع آن، مدیریت پورتفولیو پروژه حیاتی است زیرا به شما و تیمتان کمک می‌کند اهداف بزرگ را تحت نظر داشته باشید.

تمرکز بر روی پروژه‌های منفرد خطر سربار را افزایش می‌دهد و منجر به کاهش بازگشت سرمایه می‌شود. با این حال، با تمرکز بر مدیریت پورتفولیو پروژه، می‌توانید تلاش‌ها را بر روی پروژه‌های مناسب در زمان مناسب متمرکز کنید.

بعلاوه، یک رویکرد متمرکز بنیان محکمی را در اختیار مدیران قرار می‌دهد تا پروژه‌های موفق را ارائه دهند؛ و همه این‌ها با یک فرآیند مدیریت پورتفولیو پروژه آغاز می‌شود.

مراحل مدیریت پورتفولیو پروژه

روند مدیریت پورتفولیو پروژه شامل پنج مرحله است که اطمینان حاصل می‌کند هم‌ترازی سطح بالا هم در پورتفولیو و هم در طول چرخه حیات مدیریت آن باقی می‌ماند.

اهداف تجاری را تعیین کنید. برای اینکه پروژه‌های سازمان خود را سر و سامان دهید، تیم‌ها باید به نقش خود واقف باشند. یکی از محبوب‌ترین راه‌ها برای ایجاد این هم‌ترازی، تهیه یک نقشه استراتژیک است که اهداف کسب و کار و اینکه اعضای تیم چگونه باید آن‌ها را اولویت‌بندی کنند را مشخص نماید.

اطلاعات مربوط به پروژه‌های بالقوه را جمع‌آوری کنید. لیستی از ایده‌ها را برای پروژه‌های بالقوه تهیه کنید و درباره آن ایده‌ها تحقیق کنید. برخی از منابع الهام ممکن است شامل ایده‌های اعضای تیم، بازخورد مشتری یا الزامات نظارتی خاص باشد. سپس برخی از جزئیات سطح بالا راجع به این ایده‌ها، مانند نیازهای بالقوه منابع را جمع‌آوری کنید.

لیست خود را محدود کرده و بهترین پروژه‌ها را انتخاب کنید. داده‌های سطح بالا در مرحله قبل به شما ابزاری برای انتخاب پروژه‌هایی می‌دهد که با اهداف شغلی شما مطابقت داشته باشند. با استفاده از این داده‌ها تمایزهای پروژه‌ها را مشخص کنید و پورتفولیویی را امتحان کنید که احتمالاً بازده شما را به حداکثر می‌رساند در حالی که خطر را کاهش می‌دهد.

پورتفولیو را تأیید و پروژه‌ها را شروع کنید. در مرحله بعدی، باید پورتفولیو را در زمینه امکان‌سنجی و منابع موجود آن‌ها تأیید کنید. داده‌های سطح بالایی را که قبلاً جمع‌آوری شده گسترش دهید و تصویری واقع‌بینانه‌تر از منابع لازم برای تکمیل یک پروژه و موانع احتمالی ایجاد کنید. اگر پروژه هنوز عملی به نظر می‌رسد، می‌توانید ادامه دهید.

پورتفولیو را مدیریت و بر آن نظارت کنید. پس از شروع پروژه‌ها، شما و تیمتان باید آن‌ها را مدیریت کنید، عملکرد آن را تحت نظر داشته باشید و در صورت لزوم دوباره ارزیابی کنید. این ممکن است به معنای رسیدگی به مسائلی مانند محدوده‌بندی مجدد، تخصیص مجدد منابع و بررسی منظم پورتفولیو باشد.

عناصر اصلی مدیریت پورتفولیو

اگرچه مراحل بالا ساده به نظر می‌رسند، اما شروع کار چرخه حیات مدیریت پورتفولیو و حفظ آن دشوار است. برای این کار، با دقت فکر کنید که باید چه سولاتی را بپرسید و از چه نوع ابزاری برای ادامه کار استفاده کنید.

گرچه ارتباط بین استراتژی سازمانی و پروژه‌ها اغلب در آغاز فرآیند برنامه‌ریزی پورتفولیو مورد توجه قرار می‌گیرد، اما نباید فقط یک بار در نظر گرفته شود. این روند ارزیابی و بررسی باید مداوم باشد.

پرسیدن سوالات صحیح به شما کمک می‌کند تا هر تصمیم را در مسیر درست هدایت کنید:

• آیا پروژه مطابق با استراتژی سازمانی است؟
• آیا این زمان مناسب برای پیشبرد پروژه است؟
• پروژه چه ارزشی به سازمان می‌دهد؟
• آیا فشار برای پروژه داخلی است یا خارجی (مشتری‌‌محور)؟
• رتبه پروژه در لیست اولویت چگونه است؟ آیا فوری است؟
• آیا پروژه اضافه‌کاری دارد؟ آیا پروژه‌های داخلی دیگری نیز برای دستیابی به موارد مشابه وجود دارد؟ اگر بله، چگونه می‌توانیم آن‌ها را ترکیب یا تکمیل کنیم؟
• آیا یک پروژه می‌تواند الگوی دیگری باشد؟
• آیا منابعی مانند زمان، بودجه و نیروی انسانی برای اجرا در دسترس است؟
• آیا اختصاص منابع به یک پروژه بر پروژه دیگری تأثیر دارد (به عنوان مثال، برنامه ریزی مجدد یک پروژه برای جایگزینی پروژه دیگر)؟
• آیا انتظارات ذی‌نفعان واقع‌بینانه است؟
• چگونه می‌توان اطمینان حاصل کرد که همه به نقش خود واقف هستند؟ (KPI) که موفقیت پروژه و تأثیر متناظر آن بر پورتفولیو را نشان می‌دهد کدام است؟

این سوالات به شما و کسب و کارتان کمک می‌کند دیدگاه واقع‌بینانه‌تری نسبت به پروژه‌ها داشته باشید.

مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی : عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

تعریف مدیریت مالی

مدیریت مالی عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

به بیان ساده می توان گفت مدیریت مالی همان اقتصاد کاربردی است.بسیاری از آنچه را که در اقتصاد خرد و کلان می آموزیم،در مطالعه اصول مدیریت مالی به کار می گیریم به طور کلی،می توان عنوان مدیریت مالی را به سه حوزه کلی ولی مرتبط تفکیک کرد:

1-مدیریت مالی:که گاهی اوقات corporate finance و یا business finance نیزخوانده می شود عبارتست از مدیریت مالی بنگاه های کسب و کار.به بیان ساده،عبارتست از تصمیم گیری مالی در داخل واحدهای تجاری.وظیفه مدیر مالی عبارتست از حفظ نقدینگی،استفراض از بانک،تحصیل سایر شرکت ها و و انتشار اوراق قرضه و سهام است.

2-سرمایه گذاری:که با قیمت گذاری اوراق بهادار ورفتار بازارهای مالی سروکار دارد.به عنوان مثال،ممکن است وظیفه یک مدیر سرمایه گذاری،شامل ارزش گذاری سهام عادی،انتخاب اوراق بهادار برای یک صندوق بازنشستگی یا ارزیابی عملکرد پر تفوی باشد.

3-موسسات مالی:که به شرکت های مالی نظیر بانک ها مربوط می شود.قطع نظر از حوزه مدیریت مالی که در ان حیطه مشغول مدیریت پرتفوی چیست ؟ فعالیت هستید،از دانش مدیریت مالی مشابهی استفاده خواهید کرد.از جمله ویژگی های مدیریت مالی:

2-مبتنی بر اصول اقتصادی است.

3-از اطلاعات حسابداری به عنوان نهاده ورودی تصمیم گیری استفاده می کند.

4-مطالعه چگونگی سرمایه گذاری و افزایش بهره وری پول است.

5-دائما در حال تغییر است.

6-دارای چشم انداز مدیریت پرتفوی چیست ؟ جهانی است.

هدف مدیریت مالی

هدف مدیریت مالی به حد اکثر رساندن ارزش شرکت است.مفهوم این هدف بسیار پیچیده است .مدیران شرکت با ذینفعان بسیاری نظیر مالکان،بستانکاران،فعالان بازار سرمایه سروکار دارند.

این هدف ،ترجمان بیشینه ساختن ثروت سهام داران در شرکت های سهامی است که به صورت ارزش بازار حقوق صاحبان سهام برابر ارزش فعلی جریانات نقدی آتی مورد انتظار مالکان است..همان طور که اشاره شد،هدف مدیریت مالی به حداکثر رساندن ثروت مالک است.تحقق این مهم از طریق حداکثر نمودن سود اقتصادی میسر است که دارای مفهومی متفاوت با سود حسابداری است.

سود اقتصادی شامل تفاوت درآمدها و هزینه هاست که این هزینه ها شامل هزینه فرصت منابع سرمایه گذاری برای وجوه است.سود نرمال،حداقل بازدهی مورد تقاضای سرمایه گذار برای وجوه خود است.به عبارت دیگر،مقدار سود در شرایطی است که سود اقتصادی صفر است.سود اقتصادی و حسابداری متفاوت هستند زیرا سود حسابداری هزینه فرصت وجوه را نادیده انگاشته و مشمول رویه های حسابداری است که ممکن است جریانات نقدی واقعی و واقعیت اقتصاد را نشان ندهد.

نقش مدیر مالی

شرکت های سهامی برای ادامه کسب و کار خود نیازمند انواع متنوعی از دارایی های واقعی هستند.بسیاری از این دارایی ها چون کارخانه و ماشین آلات در زمره دارایی های مشهود جای می گیرند.سایر دارایی ها مانند دانش تخصصی و حق الامتیاز نامشهود هستند.باید بابت تمام این دارایی ها وجه پرداخت شود.

شرکت های سهامی برای تامین اینوجوه نسبت به فروش ادعاهایی نسبت به این دارایی ها وجریانات نقدی عایده آنها در آینده اقدام می کنند.

این ادعاها دارایی مالی خوانده می شود.به عنوان مثال ،وقتی شرکتی از بانک وام می گیرد،بانک از او تعهد مکتوبی مبنی بر بازپرداخت اصل و بهره وام دریافت می دارد .بنابراین ،بانک وجوه نقد خود رابا یک دارایی مالی معامله کرده است .دارایی مالی فقط شامل وام بانکی نمی شود بلکه شامل انواع سهام،اوراق قرضه و…..نیز است.

جایگاه مدیر مالی میان عملیات شرکت و بازارهای مالی واقع شده است.

1-وجوه دریافتی از سرمایه گذاران

2-وجوه سرمایه گذاری شده در شرکت

3-وجوه ایجاد شده از طریق عملیات

4/1-وجوه مجددا سرمایه گذاری شده

4/2-به سرمایه گذاران وجوه بازگردانده شده

بنابراین مدیر مالی باید به دو سوال اساسی پاسخ دهد:در چه دارایی های واقعی سرمایه گذاری کند؟و چگونه منابع لازم را برای تامین مالی این دارایی ها تجهیز کند؟

پاسخ سوال اول،سرمایه گذاری و تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای است و پاسخ سوال دوم شامل تصمیمات تامین مالی شرکت است.

تاریخچه مدیریت مالی

در سال 1900 مدیریت مالی یک رشته علمی شد.از آن زمان تاکنون وظایف و مسئولیت های مدیریت مالی همواره دستخوش تغییر بوده است و تردیدی نیست که در آینده نیز شاهد تغییرات بیشتری خواهد بود.تا سال 1900 مدیریت مالی جزئی از اقتصاد کاربردی بود.طی دو دهه 1890 و1900 چندین شرکت بزرگ امریکایی درهم ادغام شدند.78شرکتی که به دنبال این ادغام ها به وجود آمدند ،نیمی از کل تولیدات صنایع مربوط را در دست گرفتند.

این ادغام ها نیازمند سرمایه های هنگفت بود.مدیریت ساختار سرمایه یکی از وظایف مهم مدیران شدو مدیریت مالی رشته خاصی از مدیریت بازرگانی شد.یادآوری این نکته مهم است که در آن زمان،چگونگی تهیه صورت های مالی و تجزیه و تحلیل آن ها دوران طفولیت خود را می گذراند.تجزیه وتحلیل های مالی فقط در داخل شرکت ها انجام می شد.به آنان که در خارج از سازمان قرار داشتند،مانند سرمایه گذاران،گزارش هایی در مورد وضع مالی و عملکرد شرکت ها داده نمی شد تا بتوانند در زمینه های سرمایه گذاری تصمیم گیری کنند.در دهه 1920 شرکت های تولیدی مقادیر فراوانی کالا تولید کردند و سودهای کلانی بردند.این امر باعث شد مسائل برنامه ریزی و کنترل (به ویژه از نظر قدرت نقدینگی)به تدریج در مبحث مدیریت مالی مورد توجه قرار گیرد.ولی تامین مالی این شرکت ها و مسائل مبتلا به ساختار سرمایه(در مورد ادغام ها)باعث شد که موسسات تامین سرمایه به سرعت رشد یابند.سندیکاهایی که در سایه وجود موسسات تامین سرمایه پدید آمدند به تامین مالی شرکت ها(از راه تضمین خرید اوراق بهادار منتشر شده)کمک های شایانی کردند.با پیدایش صنایع جدید و اقدامات صنایع قدیم در راه دستیابی به تغییرات ناشی از تکنولوژی نوین و سازش با آن،مبحث مدیریت مالی نیز بر پایه علمی استوار شد.این رشته علمی با استفاده از علوم کامپیوتر ،پژوهش عملیاتی و اقتصاد سنجی همچنان راه تکامل می پیماید.این روش های علمی که از سال 1950یکی پس از دیگری عرضه شد به صورت ابزاری درآمد که شرکت ها برای تجزیه و تحلیل طرح های مختلف سرمایه گذاری و محاسبه ریسک و بازده از آنها استفاده می کنند.برای محاسبه حداقل بازده مورد نظر،تجزیه و تحلیل و تحقیقات زیادی انجام شده است.

در دهه 1950 نظریه ای عرضه شد به نام نظریه نوین مدیریت مجموعه اوراق بهادار یا نظریه نوین مدیریت پرتفوی.اساس ومبنای این نظریه،میزان ریسک و بازدهی است که دارنده مجموعه اوراق بهادار از ان بهره مند می شود.مساله ای که این نظریه با ان روبرو است،درجه ریسکی است که سرمایه گذار با توجه به مجموعه اوراق بهادار خود محاسبه می کند(و نه فقط ریسک متعلق به اقلام خاصی از آن پرتفوی)

با توجه به آنچه تا کنون گفته شد،سیر تکاملی مدیریت مالی دارای سه ویژگی مهم به شرح زیر است:

1-مدیریت مالی رشته نسبتا جدید و از شاخه های علم مدیریت است.

2-مدیریت مالی آن گونه که در حال حاضر به کار می رود بر تصمیم گیری استوار است واز ابزارها و روش های تجزیه و تحلیل داده ها،کامپیوتر،اقتصاد و حسابداری مالی استفاده می کند.

3-حرکت مستمر و سرعت فزاینده پیشرفت های اقتصادی،نویدبخش این است که مدیریت مالی نه تنها نقشی مهم تر برعهده می گیرد بلکه بر سرعت پیشرفت این رشته علمی باز هم افزوده خواهد شد تا بتواند راهگشای مدیران شرکت هایی باشد که همواره با مسایل و مشکلات تازه روبرو هستند.

با مفهوم «پرتفوی» آشنا شوید

اصطلاحی در دنیا رایج است که می‌گوید: «هیچ‌گاه تمام تخم‌مرغ‌هایت را در یک سبد نگذار» این اصلاح را می‌توان در مورد پرتفوی به کار گرفت.

به گزارش ایبِنا، پرتفوی (Portfolio) یک واژه فرانسوی و به‌ظاهر خیلی پیچیده است، اما مفهوم کاملاً واضحی در بورس داشته و به مجموعه یا سبدی از دارایی‌های مالی گفته می‌شود. به‌بیان‌دیگر پرتفوی ترکیبی مناسب از سهام یا سایر دارایی‌هاست که یک سرمایه‌گذار آن‌ها را خریداری کرده ‌است. هدف از تشکیل پرتفوی سهام یا سبد سهام، کاهش ریسک غیرسیستماتیک سرمایه‌گذاری است؛ بدین ترتیب، سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند.

درواقع، پرتفوی یا سبد سهام به این موضوع اشاره می‌کند که باید سرمایه خود را بین چندین دارایی مالی مختلف تقسیم کنید تا از این راه بتوانید ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهید. اصطلاحی در دنیا رایج است که می‌گوید: «هیچ‌گاه تمام تخم‌مرغ‌هایت را در یک سبد نگذار» این اصلاح را می‌توان در مورد پرتفوی به کار گرفت. به عنوان نمونه تصور کنید که شما ۲۰ میلیون تومان برای سرمایه‌گذاری در بورس اختصاص می‌دهید و آن را بین چهار سهم مختلف تقسیم می‌کنید. در این حالت شما یک سبد سرمایه‌گذاری تشکیل داده‌اید.

پرتفوی به‌صورت مستقیم توسط سرمایه‌گذاران نگهداری شده یا به‌وسیله سبدگردان‌های حرفه‌ای‌ مدیریت می‌شود. بازده سرمایه‌گذاری در پرتفوی معادل بازده متوسط آن پرتفوی خواهد بود؛ اما ریسک پرتفوی به‌دلیل کاهش ریسک غیرسیستماتیک در غالب موارد کمتر از متوسط ریسک سهام داخل سبد است.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و شرکت‌های سرمایه‌گذاری نمونه‌هایی هستند که به‌صورت پرتفوی سرمایه‌گذاری می‌کنند و برای قیمت‌گذاری آن‌ها مهمترین عامل ارزش خالص پرتفوی این شرکت‌هاست.

کارشناسان اقتصادی حتی در بهترین حالتهای تحلیلی خرید تنها یک سهم (اصطلاحاً تک سهم شدن) را توصیه نمی کنند و پیشنهاد خرید چند سهم متنوع را می دهند. این کار برای آن است که ریسک سرمایه گذاری کاهش یابد.

فرض کنید صنعتی با رشد قیمت ارز شکوفا می شود (این صنعت احتمالاً در کار صادرات است) و صنعتی دیگر با رشد قیمت ارز متضرر می شود (مواد اولیه این صنعت وارد می شوند). حال اگر در سبد ما از هر دوی این صنایع سهام خریداری شود، در حقیقت خود را نسبت به تغییرات قیمت ارز مصون کردیم و تغییرات ناشی از قیمت ارز باعث رشد یکی و کاهش دیگری می شود. به بیان دیگر با تشکیل سبد سهام، ضرر ناشی از کاهش قیمت یک یا چند سهم را با سود حاصل از افزایش قیمت سهم های دیگر پوشش می دهیم.

همچنین به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت‌گذاری شرکت‌های سرمایه‌گذاری پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار، مهم‌ترین عامل، ارزش پرتفوی این شرکت‌ها است.

بازاریابی

سبد سهام یا پُرتفُوی (به فرانسوی: Portfolio) ترکیبی مناسب از سهام‌ یا سایر دارایی‌ها است، که یک سرمایه‌گذار آنها را خریداری کرده است.
هدف از تشکیل سبد سهام، تقسیم‌کردن ریسک سرمایه‌گذاری بین چند سهم است؛ بدین ترتیب.

سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند. یک ضرب‌المثل معروف می‌گوید: «همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخم‌مرغ‌ها خواهد شد.

1. ارزش پرتفوی

به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت گذاری شرکت‌های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، مهم ترین عامل ارزش پرتفوی این شرکت هاست.

2. مدیریت

پرتفوی به منظور کاهش ریسک و به صورتی انتخاب می‌شود تا در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائیها (شامل سهام‌های خریداری شده) نزدیک به صفر باشد.

پرتفوی یا سبد سهام، بیانگر مجموع های از سهام شرکت های مختلف است که
خریداری می شود.
وقتی اشخاصی با سرمایه ی خود به جای خرید سهم از یک شرکت ، اقدام به خرید سهام شرکت های مختلف می کنند می گویند یک سبد سهام (پرتفوی)
تشکیل داده اند.

این امر توصیه ی کارشناسان بازار سرمایه به خریداران سهام است.آنها می گویند برای این که ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش دهید همه ی سرمایه خود را به خرید یک نوع سهم اختصاص ندهید ؛

به عبارت دیگر، همه ی تخم مرغ ها را در یک ظرف نگذارید.
سهام شرکت های مختلف را خریداری کنید، تا در صورت کاهش قیمت یا بازده یک سهم، با افزایش قیمت یا بازده سایر سهام خریداری شده ، زیان وارده را جبران نمایید.

البته برای انتخاب سهام مختلف نیاز به آگاهی،اطلاعات و تجربه می باشد . لذا به خریداران توصیه می شود برای اطمینان از تشکیل یک سبد ، به مشاوران سرمایه گذاری مراجعه کنند.

برای سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار نیاز به دانش ، و شناخت سهام های پرقدرت بازار الزامی ست ؛
تا بتوان چند سهام از صنایع برتر را انتخاب کرده و یک سبد (پرتفوی) مناسب تشکیل دهیم .
با این نوع استراتژی هم ریسک خود را مدیریت کرده و هم به سود منطقی دست می یابیم .