تفاوت نئو و اتریوم

تفاوت نئو و اتریوم

چرا نئوNEO میتواند کاری را انجام دهد که سایر ارزهای رمزنگاری شده نمیتوانند انجام دهند؟
این ممکن است به زنده ماندن و پیشرفت آن حتی در چین کمک کند، جایی که نهادهای نظارتی دولتی بیش از پیش مراقب دنیای ارزهای رمزنگاری شده هستند. دولت نگران خطرات مالی احتکار ارزهای رمزنگاری شده است.

NEO چیست؟

نئو (NEO) به عنوان Ant-Shares توسط Da Hongfei و Erik Zhan در چین در سال 2014 تأسیس شد و در 2017 به NEO تغییر نام داد. این یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که از ارزهای رمزنگاری شده خود پشتیبانی میکند و توسعه دارایی‏های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان پذیر میکند. از این نظر، شباهت به شبکه بلاک‏چین اتریوم مستقر در ایالات متحده دارد.
NEO قصد دارد مدیریت دارایی های دیجیتالی را از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند، با هدف نهایی ایجاد یک سیستم اقتصاد هوشمند مبتنی بر شبکه توزیع شده، خودکار کند. در مجموع صد میلیون توکن نئو عرضه خواهد شد؛ در‌حالی‌‌که عرضه‌ی رمزارز اتریوم نا‌محدود است و توسط ماینر‌های شبکه‌ی آن اعمال میشود.

معادلات دیجیتال در بستر NEO

نئو (NEO) از نظر تئوری، سیستم اقتصاد هوشمند خود را (دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند یا همان اقتصاد هوشمند) توصیف میکند. دارایی ها را میتوان به راحتی در بلاک‏چین NEO به شیوه ای باز، غیر متمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف دیجیتالی کرد که عاری از واسطه ها و هزینه های آنها باشد.
کاربران قادر به ثبت، خرید، فروش، مبادله یا انتشار انواع مختلف دارایی ها هستند. بستر نئو اجازه میدهد تا دارایی فیزیکی را با یک نماد دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهید. NEO همچنین از حفاظت از دارایی ها پشتیبانی می کند. آن دارایی های ثبت شده در این بستر دارای هویت دیجیتالی معتبر هستند و توسط قانون محافظت میشوند.

هویت دیجیتالی اطلاعات کلیدی قابل تأیید را در مورد افراد، سازمان‏ها و سایر نهاد‏های مشارکت کننده که در زمینه دیجیتال وجود دارند، امکان پذیر میکند. قراردادهای هوشمند امکان انجام معاملات و موافقت نامه ها را بین طرف‏های مختلف، بدون حاکمیت توسط هیچ سیستم حقوقی یا مکانیزم مرکزی فراهم میکند. اجرای چنین قراردادهایی بر اساس کد برنامه نویسی شبکه است و کدگذاری، ردیابی، شفافیت و برگشت ناپذیری تراکنش ها را امکان پذیر میکند.
نئو از دو سکه رمزنگاری NEO و GAS پشتیبانی می کند. NEOاز برنامه نویسی به تمام زبانهای اصلی از جمله # C، جاوا، پایتون و Kotlin پشتیبانی میکند، که این امر باعث میشود که جامعه بزرگی از توسعه دهندگان بتوانند به راحتی در پلتفرم خود مشارکت کنند.

تمرکز بر رعایت مقررات

نئو (NEO) تمایز روشنی با سایر سیستم عامل های استاندارد بر پایه‏ی بلاک‏چین، در خصوص تمرکز بر رعایت مقررات دارد. در حالی که دارایی های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند در سایر پلتفرم های بلاک‏چین مانند اتریوم (ETH) محبوب هستند، سومین ویژگی کلیدی آنچه که آن را “هویت دیجیتالی” می نامد NEO را از بقیه جدا میکند.
هر فرد، کسب و کار یا هر نهاد دیگری که بر روی پلتفرم نئو فعالیت میکند، ملزم به داشتن یک هویت دیجیتالی منحصر به فرد است که بتواند تایید شود. افراد، مشاغل و پروژه ها تنها در صورتی میتوانند معامله کنند که طرف مقابل هویت مورد نیاز را داشته باشد، که این امر باعث می شود شبکه NEO از نظر مقررات با استانداردهای معاملاتی مطابقت داشته باشد.
حتی ممکن است گره های مختلف در شبکه نئو (NEO) قبل از اینکه بتوانند در تأیید تراکنش و سایر فعالیت‏ها مانند حسابداری و سازمان‏دهی مشارکت داشته باشند، نیاز به داشتن شناسه باشند.

شرکت مالک نئو – شرکت Onchain

در حین کار بر روی نئو، موسسین آن، علاقه شرکت های مختلف را که به دنبال راه حل های بلاک‏چین خصوصی بودند، جلب کردند. این منجر به ایجاد Onchain در سال 2014 شد، یک شرکت فناوری مستقل که با چارچوب های مالی و قانونی لازم کار میکند و راه حل های بلاک‏چین را برای شرکت های مختلف ارائه میدهد.
در حالی که نئو (NEO) مانند بیت کوین و اتریوم کار میکند، Onchain بر ایجاد بلاک‏چین خصوصی و کنسرسیوم برای رفع نیازهای خاص صنعت تمرکز میکند.
محصول اصلی Onchain ، معماری شبکه های توزیع شده (DNA) ، از برنامه های دارایی دیجیتال برای کمک به مشاغل با ایجاد بلاک‏چین خصوصی و عمومی استفاده میکند. اعتقاد بر این است که DNA پلتفرم بلاک‏چین است که میتواند برای رفع انواع مشکلات مختلف در بخش خصوصی و عمومی سفارشی شود.

چطور NEO و Onchain تفاوت دارند

NEO و Onchain نهادهای جداگانه ای هستند که به طور مستقل وجود دارند و هیچ کدام مالک دیگری نیستند. NEO بخش تجارت با مصرف‏کننده یا همان Business-to-Consumer (B2C) را هدف قرار میدهد. جایی که “C” میتواند به مشتری یا حتی یک جامعه اشاره کند، در حالی که Onchain بر خدمات سازمانی تجارت بین کسب و کارها یا همان Business-to-Business (B2B) تمرکز میکند.

مجموعه Onchain توسط بزرگترین شرکت خصوصی چین به نام Fosun پشتیبانی میشود. موسس نئو در پاسخ به این سوال که چرا Fosun را به عنوان شریک سرمایه گذاری انتخاب کرده است، گفت: “سه بازوی اصلی مجموعه آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و شیوه زندگی است که با فناوری بلاک‏چین هم افزایی خوبی دارد. به همین دلیل است که ما Fosun Group را به عنوان یک شریک سرمایه گذاری انتخاب کردیم، زیرا برای ما، منبع نرم افزار سازمانی که Fosun فراهم میکند، پلتفرمی برای Onchain برای نمایش فناوری بلاک‏چین، بسیار ارزشمند است.

نئو NEO و Onchain : چشم انداز آنها و ماموریت ها

بنیانگذاران مشترک NEO و Onchain تصور میکنند که میتوانند در آینده به قابلیت تعاملی بین زنجیره‌ای دست یابند. به این معنا که مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات بین بلاک‏چین ها ایجاد میشود، خواه آنها عمومی باشند مانند NEO‏ یا خصوصی مانند آنهایی که توسط مشاغل اداره میشوند.
با افزایش تعداد سیستم های مبتنی بر بلاک‏چین در حوزه های عمومی و خصوصی، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت. تیم های NEO و Onchain امیدوارند بتوانند این خلأ را با کار مداوم خود پر کنند. با این حال، برای فعال کردن چنین قابلیت همکاری، اعتماد و هویت اهمیت پیدا میکند. این شکاف با ویژگی ذاتی هویت دیجیتال که بخشی جدایی ناپذیر از بستر بلاک چین نئو است، پر میشود.
اساساً، NEO و Onchain ممکن است مسیر میانی بسیار مورد نیاز بین سیستم های بلاک چین کاملاً غیر متمرکز، غیرقابل تنظیم و ناشناس مانند بیت کوین و رعایت احراز تفاوت نئو و اتریوم هویت مشتری(KYC) متعارف حساب های بانکی و کارت های اعتباری امروزی را هموار کنند.
با استفاده از یک رویکرد همه جانبه که تلاش میکند نیازهای همه طرف‏ها – کاربران منفرد، مشارکت کنندگان شبکه مانند ماینرها، معامله کنندگان مشارکت کننده، مشاغل خصوصی و حتی تنظیم کننده ها را درگیر کرده و برآورده سازد. این دو ممکن است بهترین گزینه برای ارائه راه حلی جامع برای شکاف جاری بین تنظیم کننده های اقتصاد بسته و علاقه مندان به سیستم رمزگذاری رمز ارز با سیستم باز باشند.

راه حلی برای چین؟
پلتفرم نئو به عنوان پایه و اساس مفهوم DNA Onchain عمل می کند NEO بلاک‏چین غیر متمرکز و عمومی را ارائه میدهد در حالی که DNA آنچین، نیاز به بلاک‏چین خصوصی را برطرف میکند. پیوند دادن این سیستم ها ممکن است بهترین هر دو جهان را فعال کند.

آنچین قبلاً تأییدیه DNA را از دولت گوییانگ (Guiyang) ، مرکز استان گوییژو (Guizhou) در جنوب غربی چین دریافت کرده است.
علیرغم موضع سختگیرانه آن در مورد ارزهای رمزنگاری شده غیر متمرکز و ارز اولیه سکه (ICOs) ، شایعات در حال افزایش است که ممکن است دولت به دنبال راه حلی جایگزین باشد و همچنان برای همکاری با شرکت هایی که مایل به بازی با قوانین آن هستند، باز است. در صورت صحت، نئو و آنچین به عنوان مشارکت های محلی چینی، مدعیان اصلی خواهند بود.
اگر بتوان فناوری امیدوار ‏کننده‏ی Onchain را پذیرفت و با دولت چین و مشاغل، با ایجاد یک راه حل همه جانبه، پذیرش گسترده NEO را تا حد زیادی افزایش میدهد.

تفاوت‌های نئو و اتریوم

ساختار بلاک چین نئو و اهداف پیدایش ارز دیجیتال آن شباهت‌هایی با اتریوم دارد و آن را اتریوم چینی می‌نامند؛ اما این دو ارز دیجیتال چهار تفاوت عمده با هم دارند:
متمرکز در مقابل غیر متمرکز: با اینکه نئو رمزارزی مردمی و دموکراتیک معرفی شده است، Onchain هنوز بر پلتفرم کنترل کامل دارد؛ برای مثال می‌تواند کل شبکه را بدون نیاز به توافق کاربران ارتقا بدهد. در مقابل، ارز دیجیتال اتریوم به‌صورت کاملا غیر متمرکز ساخته شده است.
رمزارز: بلاک چین اتریوم تنها یک رمزارز با نام اتر دارد و به دلیل محبوبیت زیاد، عبارت «اتریوم» نشان‌دهنده‌ی همان اتر است. در مقابل، نئو دو رمزارز با نام‌های NEO و GAS دارد و هرکدام هدفی متفاوت را دنبال میکند.

تغییر در کد یا پروتکل شبکه (فورک)
اگر در یک شبکه، ارتقایی معرفی شود و به تأیید تعدادی کافی از اعضای آن شبکه نرسد، شاخه‌‌ای موازی با آن شبکه به وجود می‌آید. یکی از معروف‌ترین هاردفورک‌های تاریخ ارزهای دیجیتال مربوط به شبکه‌ی اتریوم است که در نتیجه‌ی آن اتریوم کلاسیک به وجود آمد. به دلیل نحوه‌ی برنامه‌نویسی شبکه‌ی نئو، رخ دادن این اتفاق برای آن غیر ممکن است.

آینده‌ ارز دیجیتال نئو

با توجه به ویژگی‌های گفته‌شده درباره‌ی رمزارز نئو و حمایت دولت و سرمایه‌گذاران چینی از آن، به نظر میرسد این ارز دیجیتال نه‌تنها برای دولت چین بلکه برای سایر دولت‌های خارجی نیز گزینه‌ای جذاب باشد. از طرفی ممکن است به خاطر اصل و نسب چینی، آنچنان مورد حمایت و محبوبیت کاربران غربی نباشد. در کنار این عوامل وجود رقیبی قدرتمند مانند اتریوم چالشی برای نئو به حساب میآید. در کل با توجه به سخت‌گیری‌های دولت چین در مورد رمزارز‌ها و حمایت آن از آن‌چین (Onchain)، به دلیل همکاری نئو و آن‌چین این رمزارز میتواند آینده‌ای درخشان داشته باشد.

ارز دیجیتال نئو NEO چیست؟

NEO یا اتریوم چین، یکی از ارزهای دیجیتال مهم و کاربردی حال حاضر بازارهای دیجیتالی است. نئو یک شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند می باشد. هدف NEO تبدیل شدن به پایه و نسل جدیدی برای اینترنت است که در آن پرداخت ها، هویت ها و دارایی های دیجیتالی در کنار یکدیگر قرار می گیرد. در این مقاله آرتاراکس به معرفی کامل این ارز دیجیتال، شبکه بلاک چین NEO وکاربردهای آن می پردازیم. قبل از ادامه، خوب است بدانید که آرتاراکس در زمینه طراحی سایت صرافی آماده همکاری با شماست. برای استعلام هزینه طراحی سایت صرافی با ما تماس بگیرید.

تاریخچه ارز دیجیتال نئو (NEO)

در تاریخ آگوست 2016، بلاک چین متن باز NEO ایجاد شد. عرضه اولیه (ICO) به صورت دو قسمتی انجام شد. در ابتدا نام این شبکه انت شیرز (AntShare) بود که بعد ها به نئو تغییر پیدا کرد.

شرکت توسعه و تحقیقاتی چینی با نام آن چین (OnChain) این ارز دیجیتال را ایجاد کرد. دا هونگ فی (Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) مدیریت این شرکت را به عهده دارند.

NEO برای معرفی خود از شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند (اقتصاد دیجیتالی) استفاده می کند. این شبکه پروژه ای بر بستر بلاک چین است. شبکه نئو با استفاده از قابلیت های بلاک چین، هویت دیجیتالی به مدیریت خودکار دارایی های دیجیتالی می پردازد. انجام این کار با استفاده قرارداد هوشمند می باشد.

اریک ژانگ معتقد است اینترنت اختراع بسیار بزرگ و کاربردی است، اما نقص های زیادی را دارد. یکی از مهم ترین مشکلات اینترنت این است که کاربران به کنترل و مدیریت اطلاعات خود در این فضا دسترسی ندارند. از نظر ژانگ بلاک چین نئو این توانایی را دارد که این مشکل را حل کند. لازم به ذکر است که ژانگ الگوریتمی برای پیشگیری و خنثی کردن حملات بیزانسی ایجاد کرده است. این الگوریتم از شرکت کاربران غیرقابل اعتماد در این شبکه جلوگیری کند.

شبکه نئو شباهت بسیار زیادی به شبکه اتریوم دارد. هر دو بستری برای ایجاد و اجرا قرارداد های هوشمند می باشند. توسعه دهندگان می توانند با استفاده از این شبکه ها، توکن جدید و اختصاصی خود را ایجاد کنند.

اما این دو شبکه تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند. تفاوت اصلی نئو و اتریوم در اهداف و موارد استفاده آن می باشد. هدف اتریوم ایجاد اینترنت گسترده و جهانی تر، با آزادی و اعتماد بیشتر است.

اما شبکه NEO قصد دارد با استفاده قابلیت های بلاک چین و قراردادهای هوشمند، اقتصاد هوشمند (دیجیتالی) مبتنی بر زیرساخت های فعلی و تحت نظر قوانین و مقررات دولت ها ایجاد کند.

اما اقتصاد هوشمند یا دیجیتالی چیست؟ در ادامه به معرفی اقتصاد هوشمند نئو می پردازیم.

اقتصاد هوشمند NEO چیست؟

در کل می توان اقتصاد هوشمند یا دیجیتال به صورت خلاصه این گونه معرفی می شود: مجموع دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتالی و قرارداد هوشمند اقتصاد دیجیتالی یا ( هوشمند) را تشکیل می دهند.

دارایی های دیجیتالی دو دسته اصلی را شامل می شوند، دارایی های اعتباری و دارایی های اسنادی.

دارایی های اسنادی یا (Voucher Assets) در اصل نسخه های دیجیتالی مجوزها و توافق نامه ها می باشند. گواهی سهام، قراردادها، مجوزهای املاک و. از جمله دارایی های اسنادی می باشند.

دارایی های اعتباری یا (Credit Assets) در واقع نوعی نشانه گذاری بر روی کالاهای فیزیکی می باشند. به طور مثال شما خودرویی را خریداری می کنید، برای اینکه به اثبات برسانید مالکیت این وسیله برای شماست با استفاده از یک نشانه یا توکن (Token) آن را در بلاک چین ثبت می کنید و به نوعی آن را نشانه گذاری می کنید.

هویت دیجیتالی یا (Digital identity) به نوعی اثبات ارتباط میان دارایی های دیجیتالی و فیزیکی است. اگر دارایی ثبت دیجیتالی شود، می توان از حفاظت های قانونی بهره مند شد.

کارکرد شبکه نئو NEO

شبکه نئو دو توکن اصلی با نام های NEO و GAS دارد. در ادامه به معرفی این توکن ها و عملکرد کلی شبکه می پردازیم.

یکی از توکن های اصلی شبکه، NEO می باشد. توکن NEO برای شرکت در رای گیری های شبکه نئو مورد استفاده قرار می گیرد. به نوعی اگر قرار باشد تغییراتی در شبکه ایجاد شود، با استفاده از توکن NEO کاربران می توانند در رای گیری شرکت کنند. در کل تعداد 100 میلیون توکن نئو موجود است. هر NEO برابر یک رای است. یعنی افرادی که تعداد بیشتری NEO را دارا هستند، می توانند در رای گیری تاثیرگذارتر باشند.

تمام توکن های NEO توسط بلاک جنسیس (Genesis Block) ایجاد شده است. نیمی از این توکن ها در عرضه اولیه (ICO) توزیع شده اند، بقیه توکن های NEO توسط شورای نئو نگهداری می شوند.

توکن گس (GAS) برای پرداخت هزینه استفاده از شبکه می باشد. همچنین این توکن به نوعی روشی پیشگیری برای دریافت اسپم ها (Spams) می باشد. این توکن قابلیت تقسیم شدن را دارد، بر خلاف توکن NEO که امکان تقسیم شدن را ندارد.

توکن GAS با اضافه شدن هر بلاک جدید به شبکه ایجاد می شود. به نوعی شروع کار شبکه بدون توکن GASبوده است. به ازای ایجاد هر بلاک جدید، 8 واحد توکن GAS تولید می شود. در هر سال 1 عدد از این رقم کم می شود. به طور کلی بعد از ایجاد هر 2 میلیون بلاک جدید، 1 واحد عرضه توکن GAS کمتر می شود.

سازو کار شبکه نئو NEO

نود های تشکیل دهنده شبکه بلاک چین نئو به دو نوع تقسیم می شوند. نود های معمولی یا (Ordinary Nodes) و نود های اجماع (Consensus Node).

نود های معمولی برای تبادلات و انتقالات مورد استفاده قرار می گیرند، نود های اجماع به نوعی وظیفه نگهداری از دفتر کل و حسابداری شبکه را به عهده دارند.

شبکه نئو از الگوریتمی با نام اجماع بر اساس تحمل خطای بیزانس (Practical Byzantine Fault Tolerance) یا به اختصار dBFT استفاده می کند. کارکرد این الگوریتم به این صورت است که نود ها با یکدیگر رقابتی ندارند، زیرا هیچ پاداشی در کار نیست. تائید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید به عهده نود های اجماع می باشد.

انجام تراکنش ها در شبکه NEO هزینه ای ندارد. با وجود اینکه نودهای اجماع می توانند برای انجام معاملات سهمی را برای خود بردارند.

شبکه نئو برای پیشگیری از این کار، روش هایی را در نظر گرفته است.

• زمانی یک نود به عنوان نود اجماع در نظر گرفته می شود که رای دارندگان توکن NEO را داشته باشد.
• کاربران می توانند با نگهداری NEO، به صورت دائمی و مستمر توکن GAS دریافت کنند. این پاداش از شرکت هایی که در این شبکه هستند و از آن استفاده می کنند تامین می گردد.
• هرچه میزان کارمزد تراکنش ها بیشتر باشد، احتمال اینکه شرکت جدید شبکه را برای انجام کارهای خود استفاده کند کمتر می شود. بنابراین افرادی که توکن NEO را دارند، درآمد بسیار کمتری را به صورت GASدریافت می کنند. با این کار کارمزد بالاتر خواهد بود و امکان اینکه نود های اجماع که کارمزد را تعیین می کنند، می توانند در رای گیری ها رای لازم تفاوت نئو و اتریوم را کسب نکند.

چرا نودهای اجماع وجود دارند؟

7 نود اجماع اصلی و فعال در شبکه نئو وجود دارند. تمام این نود ها توسط تیم نئو کنترل می شوند. این موضع باعث می شود این شبکه متمرکز (Centralized) باشد.

کارکرد نود های اجماع

شبکه نئو می تواند حدود 1000 تراکنش را در هر ثانیه انجام دهد. اولین قدم برای اینکه یک نود یا گره کاندید نود اجماع شود این است که مراحل احراز هویت را انجام دهد و 1000 توکن GAS را در شبکه استیک (Steak) کند. نود های اجماع در حقیقت مسئول شبکه هستند، مسئولیت تمام اقدامات شبکه نیز به عهده این نود ها می باشد.

صرافی ارز دیجیتال NEO

می توانید هر دو توکن این شبکه (NEO و GAS) را از طریق صرافی ارز دیجیتال معروف مانند بایننس (Binance) و یا بیترکس (Bittrex) خریداری نمایید. اگر قصد دارید قرارداد هوشمندی را بر بستر شبکه نئو ایجاد کنید باید مقدار مشخصی توکن Neo تهیه کنید.

کیف پول های دیجیتالی مناسب توکن NEO و GAS

شما می توانید برای نگهداری و ذخیره سازی توکن های شبکه نئو از کیف پول های دیجیتالی مختلفی استفاده کنید. از جمله کیف پول دسکتاپی GUI NEO، کیف پول اندرویدی O3، کیف پول NEON، کیف پول سخت افزاری Ledger nano s و.

آرتاراکس با تیم متخصص و حرفه ای در زمینه طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال آماده ارائه خدمات به شما عزیزان است. این تیم به صورت تخصصی در زمینه های طراحی سایت صرافی، طراحی سایت ارز به ارز، طراحی سایت بازار معاملاتی، ساخت توکن، سایت فروش NFT به صورت کاملا حرفه ای و تخصصی فعالیت می نماید. می توانید نمونه کارهای طراحی صرافی را در این قسمت مشاهده نمایید. همچنین برای استعلام قیمت طراحی سایت ارز دیجیتال با ما تماس بگیرید.

ارز دیجیتال نئو (NEO)

ارز دیجیتال نئو (NEO) | اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه‌مند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهت‌های زیادی که به ارز دیجیتال اتریوم دارد، با عنوان […]

ارز دیجیتال نئو (NEO) | اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه‌مند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهت‌های زیادی که به ارز دیجیتال اتریوم دارد، با عنوان اتریوم چینی نیز از آن نام برده می‌شود. با این تفاوت که و ویژگی‌های جالب و شناخته نشده‌ای در این فناوری وجود دارد؛ بنابراین به شما پیشنهاد می‌کنیم که حتی اگر به این حوزه علاقه‌مند هستید، اما نام نئو تاکنون به گوشتان نخورده است، این مقاله را از دست ندهید و با این ارز دیجیتال فوق‌العاده آشنا شوید، زیرا ما قصد داریم در این مقاله ارز دیجیتال NEO را از تمام زوایا بررسی کنیم و شما را با تمام جنبه‌های آن آشنا کنیم.

نئو NEO چیست؟

NEO در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی‌های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.

این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌ چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.

هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.

تاریخچه ارز دیجیتال نئو

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند – این یک پروتکل اثبات سهام است.

در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.

۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.

ارز دیجیتال نئو چگونه کار می‌کند؟

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، رمز ارز NEO، برای ساخت یک اقتصاد هوشمند از طریق دارایی‌های دیجیتال، هویت‌های دیجیتال و قراردادهای هوشمند در یک شبکه توزیع شده، از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. در این بخش قصد داریم تا به‌تمامی قسمت‌های تشکیل‌دهنده نئو بپردازیم و در کنار آن، نحوه عملکرد این شبکه را شرح دهیم. بصورت کلی پلتفرم نئو دارای دو توکن اصلی به نام‌های NEO و GAS است.

NEO: حق رأی دادن

در حقیقت توکن NEO بیان‌کننده حق مدیریت شبکه است و دارندگان این توکن می‌توانند در مورد تغییرات این شبکه رأی دهند. مجموعاً صد میلیون توکن نئو در دنیا وجود دارد، که کوچک‌ترین واحد آن یک NEO است. علاوه بر این توکن های نئو قابل تقسیم شدن نیستند. در حقیقت یک توکن NEO، برابراست با یک رأی در شبکه نئو.

تمامی موجودی NEO توسط بلاک جنسیس (اولین بلاک یک شبکه بلاک چینی) ایجادشده است. این در حالی است که نیمی از توکن ها در طول ICO توزیع‌شده و نیمی دیگر، توسط شورای نئو نگهداری می‌شوند. در واقع، برنامه‌ی درنظر گرفته شده برای توزیع این توکن‌ها به صورت زیر است:

• ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعه‌دهندگان و اعضای شورای NEO استفاده خواهد شد.
• ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعه‌دهندگان اکوسیستم NEO استفاده خواهد شد.
• ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد کل موجودی) جهت سرمایه‌گذاری در دیگر پروژه‌های بلاک چین که متعلق به شورای NEO است و تنها برای دیگر پروژه‌های نئو مورداستفاده قرار می‌گیرند، استفاده خواهد شد.
• ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد از کل موجودی) برای اتفاقات احتمالی در آینده نگهداری می‌شود.

در حقیقت این گزارش ادعا می‌کند که استفاده سالانه از NEO قاعدتاً نباید فراتر از ۱۵ میلیون توکن باشد.

GAS: سوخت‌رسانی به شبکه NEO

توکن گس – GAS نمایانگر حق استفاده از شبکه NEO است. در اصل شبکه نئو، GAS را به‌عنوان هزینه استفاده از شبکه و همچنین روشی جهت جلوگیری از اسپم‌ها دریافت می‌کند. برخلاف توکن نئو، توکن GAS را می‌توان تقسیم کرد. علاوه بر این، حداقل واحد این توکن صفر است. همچنین توکن گس، با هر بلاک جدید اضافه شده به بلاک چین نئو، تولید می‌شود. در واقع شبکه شروع خود را با صفر GAS آغاز کرده و پس ازآن به ازای هر بلاک، هشت واحد GAS تولید می‌کند. همانند هاوینگ بیت کوین، تعداد گس تولید شده در هر بلاک، سالانه ۱ واحد کاهش می‌یابد. به طور دقیق‌تر، در هر ۲ میلیون بلاک، شاهد کاهش ۱ واحدی عرضه GAS به ازای هر بلاک خواهیم بود.

به‌طور کلی، دارندگان توکن‌های NEO تا زمانی که کلیدهای خصوصی خود را در اختیار داشته باشند، می‌توانند GAS را با نرخی ثابت و بر اساس مقدار توکن های نئو متعلق به آن، کسب کنند. بر اساس قیمت‌های بازار در زمان نگارش این مقاله و وب‌سایت NeoToGas.com، که ماشین‌حساب GAS محسوب می‌شود، با داشتن ۱۰۰۰ توکن نئو، می‌توان سالانه ۲۵۰ دلار درآمد در قالب توکن گس داشت. در حقیقت، این پاداش‌ها توسط شرکت‌هایی که از خدمات NEO استفاده می‌کنند پرداخت می‌شود و ازآنجایی که تعداد کل توکن های GAS محدود است (صد میلیون توکن)، پس از توزیع کل این توکن ها، این پاداش‌ها نیز متوقف خواهند شد.

تفاوت نئو (NEO) و اتریوم (ETH)

محبوبیت NEO به دلیل شباهت آن به محیط قراردادهای هوشمند اتریوم (Ethereum) به طور پیوسته در حال افزایش است. قابلیت قراردادهای هوشمند به کاربران پلتفرم NEO اجازه می دهد تا به صورت خودکار به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال خود بپردازند.

در مقایسه با اتریوم که زبان برنامه نویسی مخصوص خود به نام Solidity را دارد، نئو از همه زبان های برنامه نویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند. هدف این است که توسعه دهندگان در سراسر جهان بتوانند اپلیکیشن های کاربردی خود را در بلاک چین NEO برنامه نویسی و اجرا نمایند.

هدف پروژه ارز دیجیتال نئو

نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان با پوشش تمام مسائل اقتصادی روزمره ایجاد شده است؛ و دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند هستند.

سرعت تراکنش‌های ارز دیجیتال نئو

در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.

نتیجه‌گیری

نئو در ذات خود منحصربه‌فرد است. به این معنا که ارز دیجیتال NEO دقیقا یک واحد پولی نیست و البته نمی‌خواهد که یک واحد پولی هم باشد. در حقیقت، با خرید نئو می‌توان حق رای در شبکه این ارز دیجیتال را بدست آورد و با نگهداری آن، همزمان توکن GAS نیز دریافت کرد.

در واقع، نئو به دنبال این است تا با استفاده از اقتصاد هوشمند قدرتمند خود، اقتصاد فعلی را قدرت بخشد، نه اینکه جایگزین آن شود. اقتصاد هوشمند، دارایی‌های دنیای واقعی را دیجیتالی می‌کند، مالکیت آنها را با استفاده از هویت‌های قابل تأیید در بلاک چین ردیابی کرده و بهره‌وری را از طریق قراردادهای هوشمند امکان‌پذیر می‌سازد. اگرچه NEO در قبال پذیرش قانون، چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای نسبت به رویکرد بسیاری از رمز ارزهای غیرمتمرکز دارد، ولی نباید این نکته را نادیده گرفت که دستیابی به یک اقتصاد هوشمند، هرگز اقدام کوچکی نخواهد بود.

تفاوت نئو و اتریوم

NEO در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی‌های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.

این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌ چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.

هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند – این یک پروتکل اثبات سهام است.

در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.

۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.

شبکه ارز دیجیتال نئو چگونه طراحی شده است؟

شبکه NEO بر روی دو نشانه ساخته شده است. NEO و neoGAS (GAS). نشانه‌های NEO در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند. آن‌ها دارای ۱۰۰ میلیون توکن هستند که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هرگونه اجماع مورداستفاده قرار می‌گیرند.

رمز GAS به‌گونه‌ای طراحی شده است که به‌عنوان سوخت بلاک‌چین NEO عمل می‌کند و به‌عنوان نوعی امنیت عمل می‌کند. GAS از قبل استخراج نشده است و برای استفاده در تخصیص منابع و حفظ روزبه‌روز بلاک‌چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربران حفظ بلاک‌چین مورداستفاده قرار می‌گیرد.

neoGAS چیست و چگونه به‌ عنوان پاداش استفاده می‌ شود؟

هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با neoGAS پاداش می‌گیرند. این اتفاق تا زمانی که GAS به ۱۰۰ میلیون سکه در بازار برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از هزینه‌های معامله پاداش می‌گیرند.

سوددهی توکن‌های GAS

دارندگان نئو به میزان دارایی‌های خود در کیف پول‌های معتبر NEO از توکن‌های GAS که تولید می‌شود سود خواهند برد و به ازای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنند روزانه ۰.۰۰۰۳ GAS به آنها تعلق می‌گیرد که این میزان می‌تواند در آینده بسیار ارزشمند باشد.

کاربرد GAS در شبکه نئو

از GAS در شبکه ارز دیجیتال نئو به‌منظور پرداخت هزینه‌های ایجاد قرارداد هوشمند استفاده می‌شود.

بلوک‌ های جدید با چه سرعتی در Blockchain NEO تولید می‌ شوند؟

هر ۱۵-۲۰ ثانیه یک بلوک جدید تولید می‌شود و در حدود یک سال ۲ میلیون بلوک ایجاد می‌شود. با این سرعت، حدود ۲۲ سال به حداکثر ۱۰۰ میلیون GAS می‌رسد و تمامی GAS ها توزیع شده و دیگر پس از آن هیچ GAS جدیدی ایجاد نخواهد شد. در خصوص میزان اولیه توکن‌های GAS بدانید که میزان اولیه آن صفر بوده و با هر بلاک جدیدی که ایجاد می‌شود، GAS ایجاد خواهد شد.

مزیت برنامه‌نویسی NEO چیست؟

هر دو قرارداد هوشمند نئو و اتریوم با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی ساخته شده‌اند. تفاوت در این است که اتریوم از زبان مادری خاص خود به نام Solidid استفاده می‌کند. قراردادهای هوشمند نئو به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.

در آینده، توسعه دهندگان همچنین از کاربران می‌خواهند که بتوانند در Python و Go قراردادهای هوشمند بنویسند. این به کاربران نئو اجازه می‌دهد، توسعه‌دهنده‌ای را برای پروژه‌های دیگر استخدام کنند و همچنین می‌تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. یک کاربر اتریوم فقط برای ساختن قراردادهای هوشمند نیاز به استخدام شخصی دارد.

نئو چگونه از هویت دیجیتال استفاده می ‌کند؟

نئو همچنین از یک هویت دیجیتالی برای محافظت از کاربران خود استفاده می‌کند. افراد و مؤسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را کسب کنند و کاربران نئو فقط می‌توانند با طرف‌هایی که دارای هویت دیجیتالی تأیید شده هستند تجارت کنند. این امر به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک می‌کند و رعایت قوانین بین‌المللی را برای نئو آسان می‌کند.

NEO چگونه ساخته می‌شود؟

مانند اکثر ارزهای رمز پایه، نئو تفاوت نئو و اتریوم توسط جامعه خود ایجاد می‌شود. برخلاف اکثر ارزهای رمز پایه دیگر، ارز دیجیتال نئو برخلاف اثبات کار سنتی بر اساس مفهوم بیزانسی اثبات سهام است. همچنین برخلاف بیت‌کوین، کاربران نئو بر اساس تعداد سکه‌هایی که در اختیار دارند جایزه می‌گیرند تا اینکه با استفاده از رایانه‌های خود با حل معاملات. در عوض، هر رمز نئو به‌عنوان نوعی سهم در بلاک‌چین عمل می‌کند.

پایگاه کاربر اصلی NEO کجاست؟

پایگاه کاربری اصلی نئو در چین است. این بدان معنی است که ارز تحت تأثیر اخبار مربوط به آن منطقه است. اگر شما علاقه‌مند به تجارت در نئو هستید، باید مراقب تحولات چین و هرگونه مقررات دریافتی از طرف دولت چین باشید.

اگر نئو هرگز با مقامات چینی شریک نشود، باید انتظار داشته باشید که افزایش ارزش زیادی را ببینید. گفته می‌شود، نرخ ارز دیجیتال بانک چین (CBDC) که به‌سرعت درحال‌توسعه است، احتمالاً با نئو رقابت می‌کند.

آینده قیمت ارز دیجیتال نئو

چشم‌انداز قیمت نئو کمی نامشخص است. در کوتاه‌مدت، باید منتظر نوسان باشید زیرا سوداگران از عدم اطمینان در مورد آینده ارز رمزنگاری شده سو استفاده می‌کنند. در میان‌مدت و بلندمدت، بعید است نتیجه این باشد که دولت چین سرکوبی کامل بر ارزهای رمز پایه را آغاز کند، زیرا در این صورت انتظار دارید که ارزش نئو سقوط کند.

آینده بازار ارز دیجیتال نئو

مانند مونرو و دش، نئو احتمالاً نسبت به هرگونه مقررات مقاوم خواهد بود. در موارد مونرو و دش، این بدان دلیل است که ارزها خود باعث ناشناس ماندن می‌شوند که از نظر تئوری از کاربران محافظت می‌کند.

در مورد نئو به این دلیل که آن‌ها آشکارا تمایل خود را برای همکاری با مقامات اعلام کرده‌اند. این ممکن است باعث شود دولت چین دلسوزانه‌تر به علت آنها نگاه کند. عامل اصلی نئو وضعیت بازار در چین و هرگونه مقررات در آن منطقه خواهد بود. به‌ویژه اینکه آیا مشاغل چینی نئو را به‌عنوان راه‌حل استاندارد بلاک‌چین خود انتخاب می‌کنند یا خیر.

سرعت تراکنش‌های ارز دیجیتال نئو

در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.

کارمزد شبکه ارز دیجیتال نئو

در شبکه نئو برای تمامی تراکنش‌ها و ثبت قراردادهای هوشمند لازم است که هزینه‌ها و کارمزدها همگی از توکن ارز دیجیتال GAS پرداخت شود؛ بنابراین برای ارسال هیچ تراکنشی نیاز به پرداخت کارمزد نیست، زیرا کارمزد بسیار ناچیز مربوط به هر تراکنش به‌صورت خودکار از GASهای تعلق‌گرفته به نئوهایی پرداخت خواهد شد.

توجه کنید که به دلیل اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است، به‌تمامی دارندگان کیف پول‌های معتبر نئو به میزان دارایی‌شان روزانه توکن GAS تعلق می‌گیرد.

کیف پول‌ های دسکتاپ نئو

کیف پول‌ های موبایل نئو

نئو NEO

• آدرس سایت : https://neo.org
• سورس کد : Source Code
• تلگرام : Telegram
• توییتر : Twitter
• وایت پیپر : White paper
• PlatformEnterprise solutionsSmart Contracts

درباره مهران بیت

خرید و فروش ارزهای دیجیتال همواره برای کاربران ایرانی یکی از دغدغه های اصلی بوده که هم اکنون با استفاده از مهران بیت به راحتی انجام می پذیرد. مهران بیت به صورت تخصصی بر روی ارز های پرفکت مانی , وچر پرفکت مانی , وب مانی , بیت کوین , اتریوم , تتر و … فعالیت دارد .

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل تفاوت نئو و اتریوم توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.